Hoge nood

21 september 2018 om 14:32 Lokaal/Column

Het komt bij mij regelmatig voor dat ik op de meest ongunstige momenten moet plassen. Dan zit ik in de bus of de trein en weet ik alweer hoe laat het is. Ik ben alleen te hooghartig om van de sanitaire voorzieningen in de trein gebruik te maken en in de bus bestaat die luxe niet eens. Dit leidt ertoe dat ik me ruim tien minuten voor aankomst al bij de uitgang van het voertuig stationeer, om daarna als een idioot de trappen van Utrecht Centraal op te hupsen, hopend dat ik niet spontaan in de lach schiet, want dat zou het einde van een droge broek betekenen. Half lopend, half rennend bereik ik dan de toiletten op het station van Utrecht, waar je alleen binnenkomt als je zeventig cent op zak hebt. Dit zorgde bij mij altijd al voor het nodige drama, want ik heb zelden kleingeld bij me. Dat je nu zelfs contactloos kunt pinnen bij de wc's is voor mij dus echt een uitkomst. Nu zou er nog iets aan die achterlijke poortjes gedaan moeten worden, want daar blijft m'n tas altijd achter hangen: niet bepaald ideaal. Nadat alle obstakels gepasseerd zijn, trek ik opgelucht de wc-deur achter me dicht om vervolgens als een fanatieke beenspier-trainster boven de bril te hangen. (Ja, ik ga echt niet zitten op een wc-bril waar zojuist de rimpelige bips van weet-ik-veel-wie heeft vertoeft…)

Het leuke van de toiletten op Utrecht Centraal is dat alles met sensoren gaat. Dus dan trekt je wc al door terwijl je nog aan het plassen bent (dat vind ik dus zó niet relaxed). En je handen wassen was nog nooit zo'n grote uitdaging, want er komt pas sop uit het apparaat als je je handen hebt weggetrokken en het beste wat je daarna kunt doen is hoopvol zwaaien tot er water uit de kraan komt. Nog beter is gewoon in Sliedrecht naar het toilet te gaan. Gelukkig heb je de Heeren van Slydregt vlakbij het station, waar de mensen nog integer en meelevend zijn en waar je gewoon eventjes gebruik mag maken van de wc als je hoge nood hebt.

Romy den Otter

Echt Slydregts

advertentie
advertentie