Echt Slydregts: Nie wegsehen
'Nie wegsehen.' Elisabeth roept haar kleine neefje deze woorden na wanneer ze wordt afgevoerd door de nazi's. 'Nooit wegkijken'
Dit is een korte passage uit de film 'Werk ohne Autor'. Het verhaal maakte een diepe indruk op mij en de krachtige uitspraak 'nie wegsehen' blijft in mijn hoofd nagalmen. Want is dat niet wat we met zijn allen het liefste doen: wegkijken?
Als het gedreun van een bombardement en het geluid van in onmacht en paniek verkerende mensen door de speakers klinkt, bij beelden van gewonden of een foto van een aangespoeld vluchtelingkindje, wanneer er een verwoest dorp op mijn tv-scherm te zien is, kijk ik het liefste weg. Ik sluit mijn ogen, zet de tv uit, sluit de krant, ik loop weg. Zodat ik alle ellende niet hoef te zien, zodat ik niet hoef stil te staan bij het feit dat anderen niet zo begenadigd zijn als ik.
Een zwerver zit aan de kant van de straat en houdt zijn hand op. Kijk je hem aan of kijk je liever weg? Er verschijnt voor de zoveelste keer een nieuwsbericht op het schermpje van je telefoon over de beangstigende gevolgen van de klimaatverandering. Kijk je naar wat jij hieraan kunt doen of veeg je het berichtje van je scherm? Alsof je met deze simpele vingerbeweging de klimaatproblematiek uit je leven kunt bannen. Want waarom zou jij je tweede auto verkopen en vaker met het ov gaan? (Om maar even een voorbeeld te noemen.)
Ik vind dat we onder ogen moeten gaan zien hoe ontzettend bevoorrecht wij zijn. Ik veroordeel niemand, maar ik wil wel dat we ons meer bewust worden van onze rol in deze egoïstische en individualistische maatschappij. Kun je jezelf aankijken in de spiegel en zeggen dat je jouw verantwoordelijkheid om voor deze wereld en de mensen om je heen te zorgen op je neemt? Of kijk je liever weg?
Romy den Otter
