Voor het oprapen

Het geld ligt op straat, alleen de mensen zien het niet liggen. Of toch wel, maar kost het bukken toch wat moeite? Je moet dit natuurlijk niet al te letterlijk nemen. Om met een goed voorbeeld te starten, neem ik je even mee naar vorige week. Ik had die ochtend besloten om lopend naar naar mijn werk te gaan. Weermeneer 'Oant Moarn' gaf code geel af voor die avond en ik kies dan liever voor de benenwagen dan de fiets. Wie weet is er wel een vriendelijke collega die je even thuis afzet. Al met al liet de extreme weersvoorspelling lang op zich wachten, wat mij er ook toe zette om in het laatste streepje zon de weg naar huis wandelend af te leggen. Ergens halverwege onze meubelboulevard valt mijn oog op een container, waar maar liefst 6 nog gloedjenieuwe eettafelstoelen uitsteken. Mooi ook. Het is dat het mijn eigen blije hoofd boven deze column moet staan, anders had u het met eigen ogen kunnen zien. Mijn hart slaat stuitend op zo'n vondst altijd een paar keer over en het enige wat ik dan nog kan denken is: hebben, hebben, hebben! 'Volgens mij wou mijn broer nog nieuwe stoelen?' 'Of zou mijn moeder ze leuk vinden in de eetkamer?' Druk foto's makend en append met mijn broer word ik ook een beetje nijdig. We kennen namelijk allemaal wel die tv programma's, waarbij ze binnen een dag met een heel klusteam je huis een make over geven. Leuk, maar ben ik de enige die zich afvraagt waar de oude inboedel van de bewoners blijft? Nog veel erger, als je de bouwsjaken alles met een grote glimlach zo een vuilcontainer in zie mikken. We kampen met een enorme woningnood. En als er dan wel genoeg huizen zijn, is het voor de meeste mensen onbetaalbaar. Laat staan om deze dan nog fatsoenlijk in te kunnen richten. Starend naar de container, en geen reactie van mijn moeder of broer besluit ik het erbij te laten. De ondernemer in mij schreeuwt 'marktplaats'! Maar ik heb geen auto en voel de eerste regendruppels op mijn neus. Ik zet mijn wandeling met een ferme pas door, maar de stoelen blijven in mijn hoofd. Die over 5 minuten ook niks meer waard zijn, want de stormvoorspelling neemt hevige vormen aan. Dit voorbeeld is er trouwens een van velen. Een dag later lees ik het nieuws dat vooral branches in de detailhandel die gerelateerd zijn aan de woningmarkt het in het eerste kwartaal van 2019 beter doen dan in dezelfde periode vorig jaar. Zo stonden meubelwinkels 4,7 procent in de plus en hadden doe het-zelfwinkels een 8 procent hogere omzet. Hoort u hem ook vallen, dat figuurlijke kwartje?

Kelly Petrie