Doe-het-zelver, deelnemer of toeschouwer?

Mijn man is een echte doe-het-zelver. Een nieuwe keuken plaatsen? No problem. Een zelfgemaakte boekenkast op zolder? Zo gepiept.

Zelf heb ik niets met klussen. Eigenlijk ben ik al blij dat ik een spijker van een schroef kan onderscheiden. Ik zou het wel kunnen leren, maar ik heb er geen interesse in, geen tijd voor en zo heb ik nog wel een paar excuusjes.

Regelmatig vraagt hij om mijn mening, bijvoorbeeld welke kleur of tegel ik wil. Ik kijk dan met hem mee, wat mij deelnemer maakt.

Het komt wel eens ook voor, dat ik mijn schouders ophaal als hij bijvoorbeeld vraagt hoeveel planken ik wil. Omdat het me niet uitmaakt. Omdat ik vind dat hij dat beter kan beoordelen. Omdat ik liever toeschouwer ben.

En dan gebeurt het wel eens dat het resultaat niet is hoe ik het in mijn hoofd had. Dat ik denk: 'Hoe heb je dat nou kunnen doen!?'.

Maar dan weet ik: Hij hééft het gevraagd. Ik hád mijn mening kunnen geven, maar dat deed ik niet. Ik liet het aan hem over, omdat het me niet interesseerde, omdat ik geen tijd had, omdat ik vond dat het zijn taak was, omdat…

Het werkt hetzelfde in de gemeentepolitiek.

Raadsleden zijn doe-het-zelvers. Het zijn geen professionals; het zijn inwoners die niet langer aan de zijlijn wilden staan en zelf de hamer hebben opgepakt. Sommigen al ervaren klussers, anderen konden net een spijker van een schroef onderscheiden. Maar ze doen het wel.

Regelmatig wordt uw mening gevraagd, nodigen we u uit om mee te praten of onderwerpen aan te dragen. Oftewel; een kleur of tegel te kiezen.

Als u er dan voor kiest om uw schouders op te halen, omdat…

Gaat u dan online bij nieuwsberichten klagen 'Hoe hebben ze dat nou kunnen doen'?

Of denkt u: 'Ze hébben het gevraagd…' en helpt u de volgende keer met het aangeven van gereedschap?

De keuze is aan u.

Bent u een doe-het-zelver, deelnemer, of toeschouwer?

Maria Stam

Raadslid PRO Sliedrecht