Vakantieman, gezellig hé!

Van zomers heb ik nooit hoge verwachtingen. Gewoon weer zo'n tijdvak waarin een mens bestaat in de wereld, maar dan heet of juist teleurstellend nat met een breed scala aan moeilijk te plaatsen geuren (stijgt deze muur op uit het troebele vocht onder de oksels van de beste man voor mij aan de kassa, of loopt iemand al weken met een Hollandse Nieuwe in zijn tas?). Althans, zo probeer ik mijzelf dat voor te houden, onder het motto 'dan kan het ook niet tegenvallen'.

Maar dat is natuurlijk niet zo. Het tjak tjak van een sprinkler in een weiland, barbequende buren, de boombox in de verte, spelende kinderen met een bal: De geluiden van de zomer hebben het sinistere vermogen om je plots en trefzeker te overvallen. Als heldere noten raken ze de toondiepte: It will be lonely this Christmas, je ziel in.
En daar zit je dan, te pulken aan het plastic van je maaltijdsalade.

Gelukkig zijn er altijd mensen die wél verwachtingen van jouw zomer hebben: 'En, nog vakantieplannen?' Ach. Natúúrlijk. Vakantie. Ik ben alleen. Geen idee.

Zo'n singelreis, is dat niet wat voor jou?

Precies dat! Het zijn altijd stelletjes of gezinnen die dit vragen. Logisch, want een single zal dit een andere single nooit aandoen. 
Ik ga wel hoor. Op vakantie. Misschien omdat het zo hoort. Misschien omdat het zelfs heel erg leuk kan zijn. Nee, niet op singlereis. Dat is nog even een Ponte Vecchio te ver. 

Gelukkig beschik ik over een mega dosis fantasie. 
Vanuit mijn hangmat in een indrukwekkende tuin vol bloemenpracht waan ik mij als Jane in de Jungle terwijl ik dit type. Turend vanachter mijn zonnebril spot ik in de verte een wilde tijger. Druk met de vlinders het leven zuur te  maken.  
We're going to Ibiza klinkt uit mijn I-Pod. Thuisbezorgd is onderweg. Vakantie is daar waar jij het voelt. Dat ik nog maar lang elke zomer als poezenoppas in de Banenweer mag fungeren.

Kelly Petrie