Droevige tijje

Aanders ken ‘k ze nie noeme. Nò nooit hè ‘k zôôiets bewust meegemaokt. ’t Begon mè berichte uit ’t buiteland en langzaomerhand kwam ’t dichterbij. Berichte over een vrêêselijk virus, in Chinao op d’n êên of aandere duistere menier ontstaon. ’n Hôôp mense wiere d’r deur besmet en zijn daerdeur overleeje, ’t kwam steeds dichterbij. Ok in ons land wazze d’r intusse al ’n hôôp dôôje gevaalle en ’t end schijn nò nie in zicht te weze.

Mense gonge raor doen, hôôpe wc-pepier inslaon, ’t êênige wà ‘k daer van ken zegge is: ” ’t Verteer nie zôô gaauw, mor voor de rest zie ‘k ‘r niks in.” Teslotte wisse me vroeger ok nie beter dan dat ’t mè krantepepier jaerelang ok hêêl behoorlijk gong. Brôôd was ok nogaal in trek, wà ‘k wel kan begrijpe, je mot toch ete. Mor wat jie met aaiere mot doen op de lange termijn is mijn abseluut ‘n raedsel. Ok wier d’r veul meel ingekocht wà weer wel ‘n bietjie te begrijpe is, as ie temenste zellef bakke kan. Om kort te gaon, mense gonge gewoon ’n hôôp raore dinger doen. Werschijnlijk uit angst, of omdà ze inêêns gêên waarek meer hadde, je weet ’t nie.

D’r is netuulijk in hêêl korte tijd van aalles veraanderd en in ieder geval aamel naer de slechs mogelijke kant. Daerom is ’t begrijpelijk dat ‘r ’n hôôp mense ontzettend bang zijn geworre, aanders kan ‘k ’t nie omschrijve.

Ok zitte d’r ik weet nie hoevel mense vast in ’t buiteland. Tevaallig zijn daer ’n paor kennise van ons bij. As ie dan hoort dà ze duzende kilemeters van huis in ’n tourcarrevannechie motte huize en bij lange nae nò nie wete hoe lang of ’t zal dure voordà ze weer naer huis kanne komme, kà je begrijpe dat dat hêêlemael nie leuk is. Veraal nie as ie aaltijd al ‘n bietjie last heb van ‘t haaim en nae bekant ‘n maond toch wel weer vrij veul aan thuis mò denke.

’t Eênige voordêêl wat ’t mijn oplevert, is dà ‘k veul meer vrije tijd heb. Paarekzicht zit op slot, Waerthove ok en ’t Meseum is verlôôpig tò begin maai geslote. Dà zijn aamel dinger waer ’k nermaol gesproke as vrijwilliger ’t êên en ‘t aor aan tijd zoekmaokt. ’t Gevolleg hiervan is dus: veul meer tijd om een goed boek te leze en gelegenighaaid om ’n end te maoke aan de herziening van ons uitgebraaide Slierechse Woordeboek.

Aal met aal mò me mor mè z’n aalle hêêl hard hope dat ’t nie meer zô lang zal dure.

Aoichie Sprong