Stap voor stap

Ik hoorde van een kapper die afgelopen maandag om 0.01 uur open ging. Logisch, de kappers konden niet wachten om weer open te gaan. Al die weken zonder omzet. Alle kappers in Nederland werken zich nu een slag in de rondte om de achterstand weg te werken. Als ik sommige mensen bekijk, dan is die achterstand behoorlijk opgelopen. Wie nu belt voor een plekje in de kappersstoel, mag van geluk spreken als-ie voor Pinksteren aan de beurt is. Zo gaat stapje voor stapje de samenleving wat meer open. Iedereen snakt naar ruimte. Toch blijven we voorzichtig, want een tweede corona uitbraak ligt zo maar op de loer. Stap voor stap terug naar het nieuwe normaal is daarom veel moeilijker. De intelligente lockdown was tenminste overzichtelijk. Ellendig, maar je wist tenminste waar je aan toe was. Nu is het aftasten welke stappen je moet zetten. Dat is veel ingewikkelder.

Ook de kerken zijn bezig met het zoeken naar ruimte. Dan gaat het in de eerste plaats om de samenkomsten. En dat zit me eigenlijk niet helemaal lekker. De kerk is er namelijk niet voor zichzelf. Maar voor de wereld om haar heen. Daarom was ik zo blij toen ik hoorde dat kerken de deuren open zetten. Zodat wie dat wil naar binnen kan lopen. Even zitten. Genieten van de rust. Een kaarsje aansteken misschien. Een praatje maken. Bidden. Of gewoon niks. Gewoon er zijn.

Gisteren zijn wij daar in onze kerk mee begonnen. Maar dan komen er wel heel veel vragen op je af. Heb je dat wel goed doordacht? Hoe pas je de 1,5 meter afstand toe? Houd je een looprichting aan? Zijn er ontsmettingsmiddelen? Heb je geregeld dat er na elk toiletbezoek wordt ontsmet? Zou je het sowieso eigenlijk wel doen?

Volgens mij hebben we alles goed doordacht. Er staan mensen klaar als gastheer/gastvrouw. Zou je het wel doen? Zeker wel. Het is juist belangrijk. Wat zou het mooi zijn: de kerk een plek waar je tot rust komt. Waar je in de stilte God ontmoet. Juist nu. Maar alleen als het veilig kan natuurlijk. Want dat samenzijn in een kerk een bron van besmetting zou worden, dat kan natuurlijk nooit de bedoeling wezen. En wil jij God in de stilte van je eigen huis zoeken? Vooral doen!

[Geert van Dijk