Makkers, staakt uw wild geraas

Dit is het jaar van het grote geloven. Luid zingend bij de voordeur hopend op een nog groter cadeau in hun gezette maat 98 en 116. Hartstochtelijk storten zij zich, inclusief mijzelf,  op een verbluffend fenomeen. Een oude man in een mal, roodfluwelen pak die eindeloos cadeautjes en snoep aan kinderen uitdeelt. 

Maar aan ophef geen gebrek als het om het Sinterklaasfeest gaat. Toch gingen al die voorgaande jarenlange discussies langs mij heen. Inmiddels al bijna halverwege de dertig en kinderloos, had ik wel belangrijkere dingen om over na te denken vond ik zo. Nu ik sinds een paar maanden naast vriendin van, ook in een klap bonusmama ben, liet mij dus niet langer de struisvogelpolitiek voortzetten. 

Alleen dat iets al heel lang op een bepaalde manier gebeurt is geen reden om er mee door te gaan. Dingen als eerwraak en vrouwenbesnijdenis zijn of waren in sommige landen ook traditie. Is dat reden om het goed te keuren? Vroeger mochten vrouwen hier niet stemmen en was er apartheid in Zuid-Afrika, maar tijden veranderen.

Neem als voorbeeld de lopende discussie in het Sinterklaas journaal. Nu het met de roetveegpiet op dat vlak wat rustiger lijkt, ontstond er in de week voorafgaande aan de intocht een Twitterrel over een mogelijke belediging van Christenen door het programma.

Je zag een naambord met daarop het fictieve ‘Kruisigem’, en daarnaast een kruisbeeld als mogelijke aankomstplaats genoemd ‘Als u het uitspreekt en ook het beeld erbij ziet, weet u wat er wordt bedoeld’, zegt CU/SGP raadsleden op Twitter. ‘We hebben hier enorme moeite mee!’ 

Hoor, een gure wind waait door de bomen.

Ik hoop dat Nederland nog zijn verstand zal vinden. Want de affaires rondom dit eigenlijk zo ontzettende gezellige feest is symbolisch voor alles wat er nu in Nederland gebeurt.

Het is altijd erg vervelend als mensen zich gekwetst voelen. Maar ik kan mijzelf geen goede columnist vinden als ik nooit eens een standpunt in zou nemen. Een mening hoort erbij. En net als het Sinterklaasfeest ben ik al aardig wat keren beoordeeld. Onvoorbereid, winkelend in de Kerkbuurt, wandelend langs de Goudkust of snuffelend in onze kringloop. Ontzettend leuke reacties. Maar ook zeker commentaar, boze blikken in de supermarkt en anoniem doormiddel van klachten e-mailtjes naar de redactie. Heeft dit mij soms laten wankelen of van mening doen veranderen Jazeker. Maar besluiten om te stoppen? Nooit!. Dan maar soms de Boze Piet. Je kan niet iedereen te vriend houden. Maar laten we alsjeblieft in het geval van onze goedheiligman inclusief metgezel, paars, wit of gespikkeld, niet vergeten, dat dit nu wel net datgene is, wat zij al jaren proberen te doen.

[Kelly Petrie