Gewerdeerd en ondergewerdeerd

D’r zijn van die beroepe waervan ik zeg: “As ik jonger was, dan zou ik zôôiets ok wille worre.” Ben ik dan nie tevreeje mè wat ik gedaen heb? O, beljaot! Aallêên zou ik ’t waarek dat ik tot m’n 40e gedaen heb over wille doen.’k Glôôf dat ik meer van m’n femilieleeje zou wille vollege deur in de zurreg te gaon waareke. Wat ik een aareg mooi beroep zou vinge is dat van ambulance medewaareker. Wat doen die manne en vrouwe belangrijk en mooi waarek. In m’n lange leve h’ik meer dan êêns kennis genome van hullies beroep. Verschillende kere zijn ze met haost nae me toe gekomme en daerdeur ben ik onder d’n indruk gekomme van wat ze in d’r mars hebbe. Je weet hoe dat gaot?: Je heb om d’n êên of aandere reeje hullep nôôdig. Hartpetiënte bevôôbeld. Die kanne as d’r wat met ze aan de knikker is ’t beste gelijk maor 112 belle want dan weet jie zeker dà je binne 10 menute deskundige hullep in huis haolt. Ze komme met een brancar en een grôôte koffer bij je binne, overzien in een ôôgenblik de sitewaosie en gaon handele. Je heb in tijd van ja en neeje een infuusnaeld in j’n aarem, je bloeddruk is gemete, je temperetuur gekontreleerd en werempel ze maoke gelijk ok maor een hartfillempie. Van dat hartfillempie maoke ze een fotoochie en sture dat effies naer een cardioloog in ’t ziekehuis om eve mee te kijke en te beoordêêle. Dat aalles doen ze met de mêêst denkbaore kallemte wat ok weer ten goeje komt aan de mêêstal gespanne petiënt. ‘k Glôôf dat ze spulle bij d’r hebbe, een klaain ziekehuisie waerdig, waermee ze onder aalle omstandigheedes hullep kanne bieje. Wat zij me bevoorrecht dà me zulleke dienste in ons goeje vaoderland hebbe. ’t Spreekt van aaiges dat dut belangrijke waarek deur iederêên gewerdeerd wordt, zou ie denke. Nou de waarekelijkhaaid is wel-is aanders. Ik kan m’n aaige behôôlijk kwaod maoke a’k in de krant lees dat zukke waarekers belaogd worre deur oproerkraaiers die zô noôdig motte demestrere voor d’n êên of aandere misstand. Wat overiges hullies goeje recht is. Maor dat terzijje. Je gaot toch je gram nie haole op hard waarekende mense die een nôôdgeval aan ’t hellepe zijn? Dat zijn nou naer mijn smaok zaoke die ombaaremhartig afgestraft zouwe motte worre. Hullepverlêêners daer blijf ie gewoon mè je fikke van af. ’t Zellefde geldt ok voor brandweer- en pliesiemanne en vrouwe. Hoe is ’t mogelijk dà je zukke mense een loer wil draaie. We leve wat dat aan gaot in een ontaerd vreemde wèreld, gezond gezag wor nie meer gewerdeerd maor tegegewaarekt. Jammer dat de mentaolitaait zô aan ’t veraandere is. Deuze misstand mos eeffies van m’n hart.

J. van der Vlies