Waero en hoeneer was dat?

SLIEDRECHT Hoe dikkels vraege we ons dà bovestaonde af? Kijk is naer ouwe fotoochies. Soms weet jie ’t gelijk. Oh jaot, de waotersnôôd, dat was in ’53. Of: oh ja, dien êêste keer naer Friesland, in 1963. Veul moeilijker wordt ’t as ie een foto trugziet mè je nichie in ’n speultuin. Je moch een daegchie met heulie mee, mor waer ’t was en hoeneer? Nêênt, ‘k zou ’t echt nie meer wete. Trewijl m’n moeder mêêstal op d’r kieksies ’t jaertal mè potlôôd dunnechies achterop schreef. Waerom hè ‘k dat nie overgenome?

As kaaind gong ik in 1951 naer de Juliaonaoschool. Zôôiets is makkelijk zat te onthouwe. Hoeneer mos ‘k toe verhuize naer de Ireneschool? Tja, wanneer was dat? Dan mò ‘k hard gaon rekene. Klas êên was bij juffrouw Klaaijsen en in de twêêde zat ‘k bij juffrouw van der Linde, mor daernae? Nog een pôôsie naer de Maarewestraet en we hen ok nog ’ingeweund’ bij meneer Kilao van School IV, mor hoeneer? Meneer van Dijk was al benoemd en vertelde trots dat onze Prinses Ireneschool nóg mooierder zou worre met een podium in de grôôte hal. Waero mos dà tenêêl dan toch komme? Aal gaauw wiere me rondgelaaid deur dat nieuwe, opgetoge schoolhôôfd. Hij leerde ons ok keurig boeke te kafte. D’r mosse d’r netuurlijk aareg veul gekaft worre, want aalles was nieuw.

Aaindelijk gonge me verhuize, mor hoeneer was dat nou? Was ’t nie haaleverwege in de derde klas? We krege toen ok te maoke met dà podium. Wekelang mosse we oefene om een voordracht te lere. Dat was toch leuk! Onder de leesles leerde we aalles uit ons hôôd. ’t Mos t’r netuulijk keurig ingestampt worre. ’t Gong over blomme. We krege witte jurreksies mè mooie grôôte kraoge en ’n paor maaisies hadde wél een gekleurde jurrek. Mor waer gong ’t nou toch over? Sting de tekst nie in ’n boeksie? Wie was dan de schrijver? ‘k Weet ’t echt nie meer. Wà jammer is dat nou toch.

Voor ons was ’t een hêêle spannende tijd. Nie gek, hee, as ie voor ’t êêst và je leve in ’n tenêêlstuk zou gaon optreeje. As ie assieblief je tekst mor goed í je hôôd had, en as ie mor nie opêêns mos plasse of zô. Meneer Lêêman was ’t glôô ‘k die een pracht idee had. Op de grond mosse ok mooie blommechies komme te staon. Hij had een voorbeeldjie gemaokt van ijzerdraed en kreppepier. De blommemaaisies krege ok nog een kransie in d’r haer. Vedder weet ik ‘r echt nie veul meer van. Wie ken me hellepe? Wellek verhaol wier toe gespeuld? Wie had ’t verzonne? Waer gong ’t over? Hoe hiettende de tenêêlspeulers en hoeneer en waerom wier ’t gespeuld? Assieblief: hellep me!

Korrie Lissenburg