Al 65 jaar passie voor treintjes

SLIEDRECHT Karel Schmidt (81) begon op zijn zestiende met het verzamelen van treintjes. Nog steeds schept hij groot genoegen in het bouwen van treinbanen, wat een behoorlijk technisch klusje is.

door Romy den Otter

,,In de tijd dat ik met mijn verzameling begon, woonde ik in Hamburg", vertelt Karel. ,,Ik wilde altijd machinist worden. Of bakker, dat vond ik ook leuk. Maar ik had eigenlijk van jongs af aan al een passie voor treinen en boten." Schmidt werd uiteindelijk scheepsbouwer. ,,Ik zou niet tussen het bouwen van boten of treinbanen kunnen kiezen", zegt hij. ,,Treinbanen bouwen is meer een winterwerk, maar alsnog ben ik iedere avond wel even een uurtje aan het knutselen. Op dit moment besteed ik per week zo'n vijf à zes uur aan mijn hobby."

Karel weet nog goed wanneer hij zijn eerste treintjes kocht. ,,Ik ging met mijn vader naar 'Rasch', een grote winkel in Duitsland waar ieder jaar met Kerstmis een grote treinbaan opgebouwd was. Ik kocht toen een rond baantje met twee wagentjes. Die heb ik nog steeds. Ik had verschillende bijbaantjes. Ik werkte bij de melkboer en bezorgde kranten. Van het geld dat ik daarmee verdiende, kocht ik dan nieuwe locomotiefjes."

Zijn eerste grote baan bouwde Karel op zolder in Hamburg. ,,Ik haalde de stroom van beneden en had in het plafond een gat geboord. Mijn laatste grote baan bouwde ik toen ik in Streefkerk woonde. Daar heb ik tweeënhalf jaar over gedaan. Je maakt eerst een eigen ontwerp in een tekenprogramma op de computer. Die tekening kun je dan opsturen naar Märklin. Dat is het grootste merk wat technisch speelgoed betreft. Zij sturen dan je tekening terug met commentaar. Mijn baan in Streefkerk was nét klaar voordat we gingen verhuizen. Natuurlijk is het jammer als je de baan moet afbreken, maar het gaat om het opbouwen. Dat is de hobby."

Als ik vraag wat zijn vrouw van de hobby vindt, glimlacht Karel: ,,Mijn vrouw vindt alles goed. Ze komt soms wel even in mijn hobbykamer kijken. Meestal is het een beetje 'haar hok, mijn hok'. Mijn vrouw leest graag, dus als ik in de hobbykamer aan het bouwen ben, zit zij in het appartement met een boek."

Intussen is Karel de verzameling van Karel wel compleet. ,,Ik koop nu niets meer. Ik ga nog weleens kijken bij modelbanen of naar tentoonstellingen in musea. Maar het verzamelen zelf doe ik niet meer, ik zou het ook niet meer kunnen bergen. Wat ik met mijn verzameling doe als ik er niet meer ben? Daar heb ik natuurlijk wel over nagedacht. Dan geef ik alles aan een stichting."