Lionessa houdt bijeenkomst voor moeders van overleden kinderen in Sliedrecht

SLIEDRECHT Ze vonden elkaar in hun diepste verdriet. Rozemarijn Hoexum (28) en Patty Teeuw (35) verloren hun dochters Loïs en Elisa. De twee meisjes hadden trisomie 18 - een defect op het 18e chromosoom ook wel Edwardsyndroom genoemd - en dat is niet met het leven verenigbaar. Loïs leefde een dag en Elisa overleed met 35 weken zwangerschap in de buik van haar moeder. De twee jonge vrouwen ervoeren dat niemand precies wist wat ze hadden meegemaakt en vonden steun bij elkaar. Op 22 juni houden ze in Sliedrecht een bijeenkomst voor moeders die ook een kind hebben verloren om samen te praten en ervaringen te delen.

door Marjanne Dijkstra

Patty’s oudste dochter Elisa overleed na 35 weken zwangerschap in haar buik. ,,Toen ik zwanger werd vond ik het meteen spannend, ik was om de een of andere reden bang het kindje te verliezen. Met de twintig weken echo werd die angst werkelijkheid. Net voor de zwangerschap was ik tot geloof gekomen, eerst was ik boos op God, maar ik kreeg toch de kracht om deze zwangerschap uit de dragen. De dood van Elisa veranderde me als mens, ik geniet veel meer van de kleine dingen.” Dat beaamt ook Rozemarijn. Zij had al een zoontje gekregen voor ze haar dochter Loïs verloor.In de dagen na het slechte nieuws bad ik tot God of hij het kindje wilden halen, omdat ik bang was dat het zou lijden. Aan de andere kant wilde ik zo graag het kindje leren kennen wat in mijn buik groeide. De kracht om er zo mee om te gaan kreeg ik echt van boven. Het voelde als een voorrecht om dit kindje te mogen dragen. Het had altijd mogen duren. Ik leef nu veel intenser en het leven kost me veel meer energie. Ik ben zo dankbaar dat ik Noah al had, voor hem moest ik doorgaan en elke dag mijn bed uitkomen.” Patty: ,,In het begin was ik iedere seconde van de dag met haar bezig. Op het moment dat je beseft dat dat even minder is, voel je je meteen schuldig. Maar Elisa is elke dag wel in mijn gedachten, ik sta ermee op en ik ga ermee naar bed.” Rozemarijn vult aan: ,,Het eerste jaar ging ik bijna elke dag naar de begraafplaats. Dat is minder geworden, want ik vind haar daar steeds minder. Soms voelt dat moeilijk.”

In het algemeen merk ik dat je over je levende kinderen mag praten, maar dat mensen bij overleden kinderen na een tijdje zoiets hebben van ‘dit verhaal kennen we nu wel’.

Voor Patty is het ruim negen jaar geleden dat haar dochter overleed, voor Rozemarijn 3,5 jaar. Hoewel ze bij elkaar herkenning vonden in hun verdriet, vonden ze dat niet overal Rozemarijn: ,,Zelfs bij mijn man kon ik dat niet helemaal vinden. Hij weet niet hoe het was om een kindje te dragen en het dan te verliezen, hoe verdrietig hij natuurlijk ook was.” Patty breekt in: ,,In het algemeen merk ik dat je over je levende kinderen mag praten, maar dat mensen bij overleden kinderen na een tijdje zoiets hebben van ‘dit verhaal kennen we nu wel’.” Rozemarijn: ,,Met Patty kan ik het altijd over onze dochters hebben, zonder ons af te vragen of de ander wel op ons verhaal zit te wachten. Dat willen we andere moeders ook geven en daarom hebben we Lionessa opgericht. Het is een samenvoeging van de namen van onze dochters en van twee overleden kindjes van een vriendin, Ise en Jesse. We moeten ook denken aan een moederleeuw die haar welp wil beschermen. We willen alle moeders die ooit een kind hebben verloren uitnodigen op onze bijeenkomst. Het maakt niet uit of je kindje tijdens de zwangerschap of pas later is overleden en of het pas of al heel lang geleden is. Of je gelooft of niet en welke keuze je eventueel hebt gemaakt rond het afbreken van een zwangerschap, doet ook niet terzake. Wij willen graag in contact komen met moeders die hun kind op deze manier moeten missen. Wij gaan ons verhaal doen en andere moeders mogen dat ook doen. We hopen met een aantal gelijkgestemde moeders leuke dingen te kunnen doen, zoals workshops of wandelen. Samenkomen en met elkaar delen, dat is waar Lionessa voor staat. Dat niemand zich alleen hoeft te voelen in het gemis, maar dat er een vertrouwde plek is waar jouw verhaal gehoord wordt.”

Ook naar de bijeenkomst van Lionessa? De bijeenkomst vindt plaats in het CJMV-gebouw op 22 juni vanaf 19.30 uur. Opgeven is fijn en kan via lionessa_sliedrecht@outlook.com, maar spontaan langskomen mag ook. Lionessa is ook te vinden op Facebook (Lionessa Sliedrecht) en Instagram (@lionessa_sliedrecht).