Nieuwe Nederlanders - ‘Allahoe akbar’; zo wil hij geld krijgen

SLIEDRECHT Integratie van nieuwe Nederlanders is waar dominee Gerard Vrooland zich met hart en ziel voor inzet. In de komende maanden vertelt hij maandelijks een verhaal uit de praktijk.

,,Ik wilde graag, maar ik durfde niet.” Elham vocht tegen haar tranen. Ze vertelde over haar geboorteplaats in Noord-Syrië, Afrin. Op 18 december overleed haar vader. Natuurlijk wilde ze dolgraag naar de begrafenis, maar ze zouden denken daar dat ze rijk is en haar gevangen nemen. Haar thuisfront moet dan losgeld betalen. Ze heeft het over de terreurgroep van IS. Abrahamsha is de leider van die groep. ,,Hij roept steeds Allahoe akbar, maar het gaat hem alleen om geld. Niemand is veilig in Afrin.” Onlangs was haar broer gepakt. Hij moest 10.000 euro betalen anders zou hij gemarteld worden. Haar broer heeft een boomgaard met olijven. Hij kon gelukkig het geld lenen van de fabriek waaraan hij levert. Hij wist van een kennis die nog meer moest betalen. Ze dreigden hem om zijn handen en benen te breken als hij niet zou betalen. Hij ligt nu in het ziekenhuis nadat ze zijn hoofd hadden bewerkt. Hij heeft toegegeven aan de eisen van IS. Hij moest wel. Hij had de keuze: of je bouwgrond verkopen, of voortaan kreupel door het leven te gaan. Elham hield veel van haar vader. Ze is dankbaar met de goede opvoeding die ze kreeg. ,,Mijn vader was een goede en vreedzame man. Hij had een hartinfarct gekregen nadat IS zijn olijvenoogst had gestolen.” Ze is hier nu tien jaar. Toen ze in het AZC zat overleed haar moeder. ,,Dat was toen nog moeilijker voor mij.” Ze spreekt met veel liefde over Afrin. ,,Het is een vruchtbaar gebied met veel olijfbomen en fabrieken die olijfolie maken.” Op de vraag of ze terug zou willen als er vrede zou zijn, reageerde ze direct: ,,Ik zou desnoods lopend teruggaan. Het is hier in Nederland goed. Ik heb veel contacten en kan met iedereen goed opschieten, maar in Afrin ben ik thuis. Het leven daar is makkelijker, want er zijn minder regels.” Ze vertelde dat de mensen daar vastzitten tussen Abrahamsha met IS en de PKK. De PKK vecht voor een vrij Koerdistan. Alle jonge mensen zijn daar gevlucht. Ze willen niet vechten. Er wonen alleen nog oude mensen. De PKK zoekt ongeschoolde jongens om van hen soldaat te maken. De beter opgeleide mensen zijn niet blij met de PKK. ,,Toen we in Aleppo waren werd mijn oudste zoon drie keer opgepakt, omdat ze dachten dat hij ingeschakeld kon worden voor het leger van Assad. We moesten ook daar weg. Syrië is een vruchtbaar land met allerlei grondstoffen, maar het is nergens veilig.” Elham probeerde haar emoties onder controle te houden, maar dat kostte wel moeite. ,,Ben je nu boos op Allah?” – ,,Nee, ik ben niet boos. Ik ben Allah dankbaar. Mijn vader is bij Allah. Daar is hij veilig. Daar heeft hij rust. Dat is voor hem beter dan in Afrin.” Haar leven is niet makkelijk en er is veel verdriet. Zou zij ook naar Allah willen? ,,Ja, ik wil ook liever bij Allah zijn dan hier.” Ze staart voor zich uit. Staat dan op, met een vriendelijk knikje vraagt ze: ,,Wil je thee of koffie?” 

In Pand 33 praten moslims en christenen over hun geloof. We willen samen wat betekenen voor Sliedrecht. Wil je meedoen, bel dan 06-30474312.)