Jaartje minder kerst in de Hugo de Grootstraat

SLIEDRECHT Al sinds 2002 is het de gewoonte van Jan Stuij en zijn vrouw Ineke om in de Hugo de Grootstraat een leuke en grootse kerstversiering aan te brengen. Dit jaar stak de renovatie van de buurt daar een stokje voor.

door Jan Wieman

,,Anders was ik op 1 oktober begonnen met de kerstversiering en -verlichting maar dat kon dit jaar niet”, zegt de 74-jarige Jan Stuij. Voor zijn vrouw en hem was het al jaren de normaalste zaak van de wereld dat de maanden voor de kerst de door hen steeds veranderende thema’s langzaam maar zeker steeds meer gestalte kregen. Hun tuin en gevel kregen een ander aanzien, ook de buren verleenden hun medewerking en zodoende verschenen er wat meer lampjes en andere verlichtingselementen in de straat waarbij ook een enkele gemeenteboom soms een gedaanteverwisseling onderging in het donker.

Vele malen reed Jan op en neer naar zijn magazijnen in Brandwijk om de daar opgeslagen spullen op te halen. Hele dagen bracht hij door in zijn tuin of schuur om de versiering in orde te brengen. Ineke hielp door haar haar creativiteit binnen te uiten. Maar niets van dit alles dit jaar. Tablis Wonen startte in het voorjaar met het renoveren van de buurt.

Daken werden vernieuwd en geïsoleerd, er kwamen nieuwe dakkapellen, muren werden volgespoten met isolatiemateriaal. De huizen werden voortdurend bevolkt door bouwvakkers. De Hugo de Grootstraat was de laatste straat waar dit gebeurde, dus Jan en Ineke hadden wel andere dingen te doen als de kerstversiering. Jan: ,,Ik had er gewoon geen zin in, ik moest nu voorrang geven aan de eigen gezondheid en de eigen woning ,het was allemaal te veel.”

Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. ,,Het huis was aan de voorkant klaar”, zegt Jan, ,,Eerst wilde ik niet, toen ben ik toch maar begonnen ook doordat de mensen er om begonnen te vragen. Zij hebben me weer gestimuleerd. Nu moet je als het schemert of donker is eens komen kijken. Ik heb geen dingen in de tuin gezet, maar alleen de lampjes opgehangen en het is toch weer een schitterend gezicht. Er komen toch weer veel mensen langs.” Jan zijn ogen schitteren ook als hij dit zegt.