Statushouders Teumzgi en Abdulkarim krijgen een jaarcontract.

De krachten bundelen loont, dat is wat Stichting Sociale Moestuin Sliedrecht en Vimotec uit Papendrecht laten zien. Twee statushouders krijgen een contract voor minimaal een jaar bij deze bedrijven. Hiermee willen beide sociale ondernemers gangmakers zijn voor een nieuwe tendens die nodig is om voor statushouders blijvend het verschil te maken. 

Met een brede glimlach zitten de dames Mirjam Lankreijer, voorzitter van de Sociale Moestuin Sliedrecht, en Annet Visser, directeur Vimotec te Papendrecht, om de tafel. ‘We zijn blij voor de Abdulkarim en Teumzgi dat we dit als Stichting en Ondernemer samen kunnen doen. Het is belangrijk om mensen voor langere tijd een goede plek te bieden waarbinnen ze zich op taal en werk kunnen ontwikkelen. Anders blijven we in Nederland pingpongen met deze doelgroep en dat komt niemand ten goede’ daar zijn Mirjam en Annet het roerend over eens. 

‘Een fundamentele Samenwerking is belangrijk voor de toekomst. Afgelopen zomer hielp Vimotec de Moestuin met het ‘uitlenen’ van haar personeel aan de Moestuin. Door covid19 konden werknemers van Vimotec niet met zijn allen binnen werken. Wij als moestuin hadden volop werk. Annet stelde voor om haar personeel bij de moestuin zinvolle dagbesteding te geven. Een aanbod wat we als moestuin met twee handen aangrepen. Dit gaf ons een prachtige kans om elkaar als sociale ondernemers goed te leren kennen. Hieruit is een verduurzaming van de samenwerking ontstaan. Vimotec heeft ons geholpen met het realiseren van de 2 arbeidsplaatsen voor mensen met een taalachterstand op de tuin’, aldus Mirjam. 

Via Baanbrekend komen statushouders voor een taal-werkstage naar de Moestuin. Deze stage duurt maximaal 3 tot 6 maanden. Na deze periode kan men door de ingezette intensieve begeleiding op werknemersvaardigheden en het verbeteren van de Nederlandse taal aan de slag als werknemer bij een bedrijf via een arbeidscontract voor minimaal 6 maanden. 

Abdulkarim, een Sliedrechtse inwoner uit Syrie, kwam na het half jaar weer thuis te zitten. Het seizoenswerk bij het hoveniersbedrijf lag in de winter stil en door Covid19 kwam het ook niet meer op gang. Mirjam haalde hem in februari terug naar de tuin, omdat thuiszitten voor anderstaligen vaak forse achteruitgang geeft in de taalvaardigheid maar ook in het behouden van de skills die bij de Nederlandse (werk)cultuur horen. Dit maal kwam hij als vrijwilliger omdat de 6 maanden stage via de SDD immers al eerder ingezet waren. 

Teumzgi, een Dordtse inwoner uit Eritrea, werkte ook via een taal-werkstage op de tuin.

De moestuin wilde beide mannen behouden vanwege hun inzet. Mirjam realiseerde zich dat de heren door de taalafstand geen realistisch uitzicht hebben op een langdurig contract. ‘Taalontwikkeling kost veel meer tijd dan 6 maanden. Ook al gaat iemand er helemaal voor, je bent zo 5 jaar verder voordat je echt stappen gemaakt hebt. Helemaal als iemand niet meer terug kan in zijn eigen vak. En gaat iemand wel terug in zijn eigen vak dan zijn de verschillen door cultuur of kwaliteitseisen ook nog heel groot’ zeggen Annet en Mirjam. 

Annet bood haar hulp aan toen ze de hoorde dat Mirjam beide mannen graag een langer contract gunde. Vimotec is als sociale ondernemer al langere tijd actief binnen het sociale domein. Al jaren werken bij hen mensen die zonder de begeleiding en sociale ondersteuning geen reguliere arbeidsplaats kunnen vervullen. ‘Via Saskia Korevaar onze contactpersoon bij de SDD zijn we gaan navragen welke weg we konden volgen om een contract aan te bieden waarbij de beide heren bij zowel Vimotec als de Moestuin konden werken. Dat resulteert er nu in dat de heren een contract hebben gekregen voor de periode van een jaar’ aldus Visser. ‘Bovendien is de Moestuin er mee geholpen omdat we nu naast vrijwilligers en participanten ook twee vaste krachten hebben die bij ons rond de 28uur structureel mee werken’ aldus Mirjam