Samen leven

De eerste twee weken van oktober ben ik in Israël. Voor de vierde keer maak ik een reis naar het 'heilige' land, waar zo veel Bijbelverhalen zich hebben afgespeeld. Dat maakt het land al bijzonder. Tegelijk is het een smeltkroes van culturen: joden, moslims, christenen, druzen en talloze anderen. Waarbij je joden weer kunt tegenkomen als orthodoxe en liberale joden, en van alles daar tussen in. Nergens op de wereld vind je zo veel hoop en verwachting, zo veel trots, geloof en inspiratie. Nergens ter wereld zijn de tegenstellingen ook zo enorm groot. Het is de plek waar joden na de holocaust eindelijk een veilige plek om te wonen dachten te hebben. Maar het werd ook de plek waar vredelievende mensen zijn verdreven van hun woonplaats. De spanningen tussen Israël en de Palestijnen zijn door de jaren heen gegroeid en inmiddels tot onoplosbare hoogte toegenomen. In dat land mag ik twaalf dagen lang 23 mensen rondleiden. Een Nederlandssprekende gids reist mee en vertelt alles wat hij of zij weet over de achtergronden van de diverse plaatsen. En ik doe op die verschillende plekken de Bijbel open. Ik vertel wat er zich afspeelde in de hof van Getsemane en de graftuin; op de berg Karmel en bij de oase Engedi. Verder probeer ik alledaagse probleempjes van mensen op te lossen en hun een zo aangenaam mogelijk verblijf te bezorgen. (Bij sommige klachten verwijs ik mensen naar de Klaagmuur.) Ik vind 't prachtig om te doen. Wat mij het meeste trof was die keer dat ik vlakbij het meer van Galilea een stukje voorlas uit de bergrede: 'Heb uw vijanden lief'. Heftige woorden in een regio waar volken elkaar het leven zuur maken.

Dan denk ik aan Sliedrecht. Een samenleving in het klein. Enkele tienduizenden totaal verschillende mensen. Je hebt bouwvakkers, scheepsbouwers, leerkrachten, thuiszorgwerkers, militairen, pakketbezorgers en nog veel meer. Mensen van allerlei leeftijden. Met verschillende achtergronden: moslims, christenen, boeddhisten, ongelovigen. Een dorp met heel veel kerken en nog veel meer uiteenlopende overtuigingen. Hoe lukt het om samen te leven? Alleen als je bereid bent om elkaar te respecteren. Als je in vrede naast en met elkaar wilt leven. Als je oog en zorg hebt voor wie het moeilijk heeft. Dat gaat al heel lang best goed op onze kleine schaal (denk ik). Ik blijf hopen dat het ook wereldwijd eens helemaal goed komt.

Geert van Dijk