Goed nieuws!

Aan mij de eer om de laatste column van dit jaar te verzorgen. Heel eerlijk vind ik een eindejaarstekst schrijven altijd een beetje eng. Nu nog enger, omdat deze voor het eerst in de krant komt en je dus zomaar twee volle dagen met heftige actualiteiten zou kunnen missen. Ik beken dat ik naast het regionale nieuws, weinig volg. We kijken tv en zien hierdoor de wereld als een poel van ellende. Van terroristische aanslagen tot verdrinkende migranten, de honger in Afrika en toenemende ongelijkheid. Volgens de cijfers staat de wereld er op vrijwel alle fronten beter voor. Maar die boodschap is toch in strijd met mijn misschien ietwat geïndroctrineerde intuïtie.

Naast ouder, word ik er misschien ook een beetje immuun voor. Ik bedoel, na de overwinning van Trump kijk je toch nergens meer van op?

Zou het ons verbazen wanneer wij na de Brexit onder de vleugels van Wilders een Nexit krijgen? Schrikken we van een laatste aanslag dit jaar of een vliegtuig dat neerstort. Oke, nu ik dit type is het eerder struisvogelpolitiek. Ik lag echt wakker van dit soort nare actualiteiten. Noem mij een onversneden positivo, maar ik wil graag goed nieuws horen en delen. Gelukkig is dat er in overvloed. Al is dat natuurlijk mijn mening.

Zo werd ik aangenomen als vaste columniste voor het Kompas. Ja, het is een baan en ja, inderdaad je krijgt ervoor betaald. Een vraag die mij ontelbare keren is gesteld. Naast het verzinnen en schrijven, zijn de lovende kritieken nog leuker! De pen is machtiger dan het zwaard is zo ontzettend waar. Maar, omdat deze column niet over mij gaat en ik nog maar ruimte heb voor 300 woorden, pak ik even door. Goed nieuws is dat we nog niet weten wat 2019 ons brengt. Waarschijnlijk stort er een vliegtuig neer, komt er ergens iemand aan de macht waar we wel om kunnen janken, ontploft er een bom en krijgen mens en dier enge ziektes. Maar vast en zeker is dat we nieuwe dingen ontdekken, herinneringen maken, loslaten, vasthouden, buikpijn krijgen van de slappe lach, trots zijn, vergeven en ja ook heel belangrijk, weer een heleboel vergeten. Want onthou dit goed, hoe rot een jaar ook kan zijn, we worden allemaal ouder en vergeetachtiger. En er is niets zo verantwoordelijk voor die o zo goeie ouwe tijd als vergeetachtigheid.

Ik wens u allen fijne feestdagen.

Kelly Petrie