Oud-Sliedrechter schreef Coltan, Congos Curse

SLIEDRECHT Oud-Sliedrechter Arend van Campen (1960) was onlangs in de studio van MerweRTV te gast om in het programma The AfterShock te vertellen over zijn boek: Coltan, Congos Curse. Dit laatste boek van zijn hand is direct uitgebracht in het Engels. Niet in het minst omdat zijn uitgeverij er het grootste vertrouwen in heeft dat deze eco-thriller wereldwijd een succes kan zijn. Maar zeker ook omdat zijn vorige boek (Probo Koala) door Greenpeace ondersteund werd en uit het Nederlands naar het Engels werd vertaald (Toxic Tanker).

door José Kraaijeveld

Arend van Campen, tegenwoordig woonachtig in Zwitserland, is in 2013 afgestudeerd aan het Warnborough College in Canterbury (UK) en mag zich sindsdien Doctorandus Sociale Wetenschappen met specialisatie Bedrijfsethiek en Maatschappelijke Verantwoordelijkheid noemen. Arend is druk bezig om het systeemdenken vanuit de systeemtheorie te verkondigen. Hij zegt: ,,Een organisatie, bedrijf of een politieke stroming is volgens deze wetenschap een levend systeem van communicatie en moet dus alle informatie benutten die het tegenkomt, dus ook die informatie die een doel of het belang tegenspreekt. Als men dus informatie (bijvoorbeeld schadelijkheid van producten of ideologische onderdrukking, zoals het opsluiten van journalisten zoals Julian Assange) probeert te ontlopen, raken deze organisaties meteen, instabiel, stuurloos, er ontstaat wanorde (entropie). Daarom zullen deze systemen niet kunnen overleven, maar helaas pas na te veel schade aan mens en milieu. Dus kunt u meteen begrijpen waarom onze wereld in een existentiële crisis is beland. Deze theorie kan ondertussen voorspeld en gestaafd worden door cybernetica oftewel de wetenschap van communicatie en besturing. Ergo, systeemdenken kan veel schade voorkomen en diverse bedrijven, waaronder multinationals, zien het nut er van in. Toch vergt het vormgeven van nieuwe, duurzame ontwerpen waarbij ook de politiek zal moeten veranderen, want die luistert eigenlijk nog niet. Door niet of niet goed te communiceren, kan men het einddoel niet behalen. De beheersstandaard gaat vaak over een perceptieprobleem, waarbij men geleerd heeft naar de delen te kijken, maar niet naar het geheel." Arend heeft dit zelf de naam realimiteitstheorie gegeven.

Van Campen geeft lezingen en presentaties om de wereld een betere plek te maken. Hij is betrokken op kleinschalig, lokaal niveau maar ook bij de grotere misstanden in de gehele wereld. Dit was ook het begin voor het schrijven van zijn laatste boek. Na het zien van de film Hotel Rwanda (over de genocide, volkerenmoord in 1994) en een interview met Congo kenner Alphonse Muambi op het YouTube-kanaal van Caf Weltschmerz kreeg Arend het werelddeel Afrika niet meer uit zijn hoofd. Hij is in diverse Afrikaanse landen geweest en vindt het een prachtig continent, ondanks de chaos die er kan heersen. Bijvoorbeeld het enorme verschil tussen de rijken en de rest van de bevolking. Maar zoals hij schrijft in zijn boek: "That evening, being in the bush together with the Congolese gave me a sincere sense of belonging. These people, no matter how difficult their lives were, were still much more connected to Mother Earth than we in the West. We heard people telling stories in Swahili, which I could not understand, but somehow these anecdotes created a natural cohesion between them. No matter what their individual tasks were, they shared this drive to survive and used symbols, magic and an incredible spiritual belief in life without fear of death. No matter how hard it was for them, they just got up every morning and tried again with a smile on their faces. They could not plan for a pension at 65. All they thought about was how to survive from sunup to sundown, one day at the time. I felt I belonged there more than in posh Geneva where cynical materialism had replaced humanism a long time ago. Here, at the camp, for at least one night, everyone helped another, sharing food or sharing a place near the fire so they could warm and dry themselves. They sang songs, even some of them had a bit of energy left to dance."

Zijn boek Coltan, Congos Curse gaat over een Zwitserse handelaar in Coltan, van Belgische komaf. Hij raakt verwikkeld in het Congolese conflict over deze grondstof. Inmiddels zijn om bloedmineralen zoals Coltan, Cobalt of Tin al ruim 4 miljoen mensen omgekomen. Zonder Coltan werken onze mobiele telefoons echter niet. Tevens is het een belangrijk bestanddeel voor de wapenindustrie. Er valt dus veel geld aan te verdienen. Arend van Campen heeft veel research verricht en veel van het beschrevene komt uit zijn werkzaamheden en zijn persoonlijke leven voort. Het verhaal is een echte page turner; je blijft lezen in dit Engelse boekwerk. De verhaallijn is zo opgezet, dat het n op n verfilmd zou kunnen worden. Een gruwelijk goed boek, met veel verrassende wendingen. Het maakt je tevens bewust van de negatieve effecten van deze grondstofwinning op mens en milieu.

Een deel van de opbrengst van dit geopolitieke boek gaat naar Artsen Zonder Grenzen. Zij promoten het boek momenteel volop via de sociale media. Ook gaat een deel van de opbrengst naar The Sentry. Deze organisatie onderzoekt misstanden over de gehele wereld en rapporteert deze aan de Verenigde Naties. Bekendste naam binnen thesentry.org is medeoprichter George Clooney. Zijn vrouw, mensenrechtenadvocate Amal Alamuddin, staat Clooney bij.

Coltan, Congos Curse van uitgeverij Austin Macauley Publishers te Londen is te bestellen via de boekhandel of Internet. ISBN: 9781788784955. Het complete interview met Arend van Campen in The AfterShock op MerweRTV is terug te vinden via hetkompassliedrecht.nl.