Ezels en 'Duitsch' bloed

Hoewel het voor veel mensen één dezer dagen pakjesavond is, sta ik stil bij wat met deze traditie de meest rampzalige maand van het jaar aankondigt: December en ik niet kan wachten tot het weer 2 januari is.

Ik zei bewust 'traditie', want alle heisa rondom dit kinderfeest voldoet op geen enkele manier aan mijn definities van cultuur. Het voldoet aan de Hollandse traditie, dat we altijd wat te zeiken moeten hebben en dat dan het liefst op een kind-onvriendelijke manier moeten laten merken.

Het wachten nu is op een actie van het dierenbevrijdingsfront om tegen het inzetten van rendieren voor arrensleden en ezels in stalletjes te protesteren. Net zo zinloos en onredelijk, maar je moet wat te zeiken hebben. Terwijl we allemaal echt wel weten, dat racisme en dierenmishandeling verwerpelijk is.
Ik heb niets met dit soort verzonnen zogenaamde culturele tradities in commerciële handen als Sinterklaas, Kerst en 'Oud en Nieuw'. De kerstliederen komen nu al mijn strot uit, overigens net als sommige andere tot cultuur gebombardeerde liederen, waar ik tekstueel niet achter sta.

Ik ben namelijk helemaal niet gelovig, heb niets met 'den Koningh van Hispanje' en ook 'Duitschen' bloed is mij vreemd.

Daarnaast sneeuwt het zelden, wat maar goed is, want deze winter mag er vast geen met Pfas verontreinigd zout gestrooid worden. Bovendien regent het naar mijn gevoel constant, sjouwen we weer cadeautjes onder een sparretje en dus gaat er veel geld, dat echt niet iedereen heeft, op aan zinloze prullaria en verplicht gezellig doen.

Terwijl de oliebollen en appelflappen zich koesteren in een bedje van poedersuiker, besluit zo'n 30% van onze landgenoten weer voor zo'n 75 miljoen euro aan explosieven in huis te halen. 30% wel en dus 70% niet. NIET! En misschien is dat maar goed ook, want de wrange ervaring leert dat die 30% al voor genoeg problemen zorgt.

Overlast, schade, gewonden en zelfs doden! Tel dit alles bij elkaar op en je moet concluderen dat we ieder jaar opnieuw rond de jaarwisseling onze eigen ramp organiseren. Waarbij we dan blijkbaar ook nog naar een cultuur toe gaan, waarin het normaal is dat we niet met onze spreekwoordelijke poten van hulpverleners af kunnen blijven. Kortom, het is niet vreemd, dat er steeds meer stemmen opgaan om consumentenvuurwerk te verbieden.

Maar, gelukkig is er aan het einde van het 'december chagrijn' het zalige vooruitzicht op de Top 2000, net zo voorspelbaar als de rest, maar altijd met een 'happy end' en hopelijk een podiumplaats voor 'Stairway to Heaven'.

Beste Sliedrechters, ik wens u allen vorstvrije feestdagen toe en tot januari 2020.

Anton Huijzer