Lief, liever, liefde

Het is weer bijna Valentijnsdag. Je ontkomt er gewoon niet aan. Zoals je ook niet ontkomt aan de schappen vol pastelkleurige paaseitjes, hazen en kanariegele kuikens. Ja, we zijn ook nú al helemaal ready voor Pasen – duurt immers nog twee maanden. Maar net als pepernoten en chocoladeletters in augustus, moeten paaseitjes en gele roze koeken* in januari gewoon kunnen toch? Chocola blijft chocola, in welke vorm ook. We vreten het met z'n allen toch wel op, kan ons het schelen.

*Ik ben me ervan bewust dat 'gele roze koeken' enige verwarring kan oproepen, maar u weet wel, die koeken die normaal roze zijn, maar ter gelegenheid van Pasen is het glazuurlaagje opeens geel, en met Koningsdag oranje.

Terug naar Valentijn. Rood, roze, romcoms en rozenblaadjes. Een stiekeme kus, een lief kaartje van een onbekende afzender door je brievenbus. Ik vraag me trouwens oprecht af hoeveel kaartjes er nog verstuurd worden anno 2020. Kunnen mensen überhaupt nog schrijven? En als dat dan al lukt, nemen mensen er de tijd dan voor? Want we hebben altijd haast. Oh, wat zijn we druk met voldoen aan allerlei verwachtingen. Er verzorgd uitzien, gekleed gaan volgens de laatste mode, een sociaal leven onderhouden, genoeg slapen, studeren, werken, kinderen opvoeden, jezelf blijven ontwikkelen en ontplooien. Vooral niet vergeten af en toe even je sociale media te updaten. Meer dan ooit staat het individu centraal, dus zijn we meer dan ooit met onszelf bezig. Ik ook, dat geef ik meteen toe. Maar met Valentijnsdag – hoe walgelijk zoetsappig, geforceerd of commercieel sommigen deze dag ook mogen vinden – worden we wel heel even stilgezet bij het belang van relaties, van liefde. En ik denk dat het uiteindelijk niet heel ingewikkeld is om iemand van wie je houdt mee uit eten te nemen, te verrassen met hartvormige bonbons of een (bij voorkeur handgeschreven) kaartje. De uitdaging is degenen die je niet leuk vindt, de mensen die je niet graag mag en misschien niet begrijpt lief te hebben en te respecteren. Hen in ieder geval te verdragen. Deze vrijdag wil ik dus niet alleen de mensen van wie ik houd laten weten dat ik dankbaar ben voor hen, maar ik wil u als lezer, ook al ken ik u misschien niet persoonlijk, laten beseffen dat u geliefd bent. Ieder mens is uniek, bijzonder en alleen daardoor al waardevol. Als we dat nu allemaal beseffen en elkaar liefdevoller gaan behandelen, krijgt Valentijnsdag pas echt betekenis.

[Romy den Otter