'Pesten had enorme impact op mijn zelfbeeld'

GORINCHEM De werkgroep Pestvrij Gorinchem is een burgerinitiatief. Alles draait om het onderwerp pesten en in het bijzonder dit tegengaan. Hoe het is om gepest te worden, weet werkgroep-lid Yoshi Ploeger uit Gorinchem als geen ander.

Eind 2016 is de werkgroep opgestart. In maart 2017 werd echt begonnen met de werkgroep, waarin ook professionals zitten uit bijvoorbeeld de zorg en van de gemeente. Wat is jullie doel?
,,We willen er een krachtige groep van maken. We houden met elkaar bijeenkomsten over waar we heen willen en wat we nodig hebben. Ook hebben we gekeken naar pestprotocollen van scholen. Het bleek dat zij die wel hebben, maar dat veel scholen de connectie met de ouders nog missen. Daar kunnen wij een rol in spelen. Wij vinden het pesten van kinderen onacceptabel. We willen de Gorcumse samenleving op termijn pestvrij maken."

In september 2019 traden jullie voor het eerst naar buiten. Dat was ook de aftrap van het project 'Zero2Hero'. Wat houdt dit project in?
,,Met dat project willen we kinderen weer in hun kracht zetten. Vanaf nu willen we workshops gaan geven met theaterelementen. Na lang en hard werken achter de schermen zitten we nu in de try-out fase met deze workshop. Om zo kinderen bewust te maken van wat pesten kan doen met iemand en wat je eraan kunt doen. Ik ben er trots op dat we met onze werkgroep van niets – geen expertise, nog geen concreet idee – nu iets ontwikkeld hebben waarmee we naar scholen kunnen gaan. Om misschien wel het verschil te maken in het leven van kinderen. Het is al heel waardevol als één iemand in de klas bewust wordt van pesten, tolerante en een respectvolle samenleving."

Zelf heb jij ook een pestverleden. 
,,Op zowel de basisschool, vanaf groep 6 ongeveer, als de middelbare school, ben ik gepest. Alles bij elkaar een jaar of zeven, acht. Waarmee ik werd gepest was divers. Het waren onder meer uiterlijke kenmerken zoals lengte, het feit dat ik graag leerde en dit ook goed kon, maar ook zaken als kleding, de dingen die ik leuk vond en mijn gedrag. Het leek net alsof er altijd wel iets aan te merken viel aan mij, altijd wel iets dat mensen raar vonden, stom vonden. Dat er altijd wel iets was om mij belachelijk te maken, om lol over te hebben over mijn rug."

Wat voor gevoel gaf dit jou?
,,Het pesten gaf mij gevoelens van onveilig zijn, eenzaamheid, verdriet en heel veel pijn. Daarnaast had het pesten enorme impact op mijn zelfbeeld en was zelfacceptatie/zelfliefde niet altijd op peil."

Hoe ben jij met je pestverleden omgegaan?
,,Op een gegeven moment, zo rond mijn 23e, ben ik professionele hulp gaan zoeken. Ik liep op meerdere vlakken vast. Het bleek dat een trauma (PTSS) vanwege mijn pestverleden een van de oorzaken was. Om de oude emoties en spanningen te verwerken heb ik onder meer EMDR therapie gehad, een therapie speciaal gericht op het verwerken van trauma. Daarnaast vond er 'gewone' praattherapie plaats. Dit heeft mij ontzettend geholpen. Na de therapie heb ik zelf veel innerlijk werk gedaan. Hierdoor ben ik mijzelf meer gaan waarderen, accepteren en gaan liefhebben. Op die wijze heb ik het door mijn pesters ingeprente idee dat ik raar, stom, onwenselijk was omgedraaid naar iets veel positievers. Daarnaast ben ik na mijn schooltijd steeds meer mensen tegengekomen die mij wel waardeerden. Ook dit was een sterk medicijn."

Hebben jouw vroegere ervaringen invloed op je dagelijks leven van nu?
,,De ervaringen van het pesten hebben tot op de dag van vandaag invloed op mijn leven, maar niet meer op een negatieve manier. Het pesten heeft mij geleerd hoe belangrijk het is om respect voor elkaar te hebben, om elkaar te accepteren, om verdraagzaam te zijn en hoe fijn het eigenlijk is om op een vriendelijke en liefdevolle manier met elkaar te leven. Deze waarden probeer ik zo goed als mogelijk te belichamen en uit te dragen."

Heb je tips voor kinderen die gepest worden?
,,Als je gepest wordt, is het natuurlijk belangrijk dat je voor jezelf durft op te komen. Zelf heb ik baat gehad bij een weerbaarheidstraining. Schroom niet om hulp te vragen, je hoeft het niet allemaal alleen op te lossen. Blijf ook praten met je omgeving (ouders, vrienden) over dat je wordt gepest. Wie weet kunnen zij wat voor je doen en zo niet, dan heb je in ieder geval je gevoelens kunnen uiten en dat lucht op. Wat echter nog veel belangrijker is de rol van de groep. In een groep heb je velen die bij passief blijven. Een technische term hiervoor is 'wegkijkers'. Ze zien pesten gebeuren, maar doen vervolgens niets. Ze pesten niet, ze lopen niet mee, maar houden wel het pesten in stand door hun passiviteit. Als kinderen - maar zeker ook volwassenen! - in deze groep er bewust voor kiezen om bijvoorbeeld de pester te wijzen op zijn gedrag, op te komen voor degene die wordt gepest of naar een leraar of leidinggevende te stappen dan zal je zien dat het pesten af gaat nemen. Het pestgedrag wordt dan niet meer gedoogd maar er wordt actief duidelijk gemaakt dat het niet wenselijk is."

door Eline Lohman