Silence

Vorige week stond de wereld ineens bol van iets anders dan corona. Ik doel natuurlijk op de ‘Black lives matter’ protesten. In diverse Amerikaanse steden zijn nog steeds grote demonstraties aan de gang. Indrukwekkend, die beelden van talloze mensen die ruim acht minuten op de grond lagen. Even lang als de tijd dat George Floyd werd vastgekneld onder de knie van een politieagent totdat hij stierf. Wat ook indruk op mij maakte was de actie van de burgemeester van Washington DC. Hij liet in enorme letters ‘Black lives matter’ op een brede straat schilderen, vlakbij het Witte Huis.

Natuurlijk leeft dit niet alleen in Amerika. Ook in Europese steden zijn grote protesten. Ik zag een foto van een demonstratie in Zwolle. Op een spandoek stond: ’Silence is violence’. Dat raakte mij.

Vorige week kreeg ik een anonieme brief van een bezorgde moeder. Ik hoorde van collega-predikanten dat zij deze (keurige) brief eveneens hebben gehad. Zij geeft voorbeelden van gekleurde kinderen die in Sliedrecht om hun huidskleur door blanke kinderen en/of volwassenen worden nageroepen. Zij schrijft predikanten aan ‘omdat ik weet dat u veel bereik heeft en omdat het in bijna alle gevallen gaat om jongetjes uit christelijke gezinnen’. Zo komt het thema dus nog dichterbij. Ik mag niet zwijgen.

Juist deze week ben ik bezig met een preek over Handelingen 10. Over God die geen onderscheid maakt. Blank of zwart, man of vrouw, hetero of homo, jood of moslim, christen of atheïst. Hij behandelt alle mensen gelijk. Men kan daar zelfs lezen: Jezus is de Heer van allen. Zeker, de Allerhoogste ziet scherp toe op hoe je leeft. Hoe je met elkaar omgaat. Maar elk mens is voor Hem gelijkwaardig. Laat ieder die zich christen noemt Hem dan daarin volgen. Leer je kinderen dat huidskleur nooit, maar dan ook nooit verschil mag maken. Ga ze daarin voor!

Eén citaat nog, uit de bijlage van de brief. Over het woordje neger: ‘Het is daarom voor witte Nederlanders respectvol om het n-woord niet te gebruiken. Want wie ben jij om te beoordelen dat een ander van die term geen last mag hebben?’ Laat het ons allen gezegd zijn.

Ik wens deze mevrouw sterkte in haar strijd. En ik vecht graag met haar mee.

[Geert van Dijk