Dokter wil stokje doorgeven

15 januari 2009 om 00:00 Nieuws

Vanaf 2004 is Marja Dokter voorzitter van de Dierenbescherming Sliedrecht. Vorig jaar trad ze al af, maar tot nu toe heeft de Dierenbescherming geen vervanger gevonden. Maar waarom wil iemand voorzitter van de Dierenbescherming zijn? Dokter: ,,Het is vooral hartstikke leuk want je bent altijd met dieren bezig. Dat moet toch iets zijn waar je hart ligt als je deze functie hebt. Ik vind het wel belastender dan een gewone baan; ik ben nooit klaar. Met z’n vieren vangen we ook nog de telefoondienst van de Dierenambulance hier in Sliedrecht op. Daarnaast bestaat het leven van een voorzitter ook uit veel vergaderen, je zorgt voor het dagelijkse reilen en zeilen en je bent het aanspreekpunt. Het mooie is dan ook weer dat je daadwerkelijk dingen kunt veranderen, want veranderingen gebeuren vaak van bovenaf.”

‘De liefde die je terugkrijgt maakt het mooi’ SLIEDRECHT - Een pootje peutert aan de lamellen en een eigenwijze poezenkop verschijnt voor het raam. In het pand van de Dierenbescherming aan de Molendijk is iedereen bezig met zijn eigen dingen; de een slaapt, de ander speelt en weer een ander bedelt om een beetje eten. Marja Dokter, voorzitter van de Dierenbescherming Sliedrecht geeft een kat een aai, maant een ander van tafel en schenkt koffie in voordat ze van wal steekt over wat haar zo nauw aan het hart ligt.

Door Marjanne Dijkstra

Binnen de Dierenbescherming gaat dan ook veel veranderen, weet Dokter. ,,De landelijke Dierenbescherming wil professionaliseren. In Nederland hebben we een stuk of honderd asiels die nu allemaal op hun eigen manier werken. De moeilijkheid zit in de verschillende problematieken waarmee de asiels te kampen hebben. Wij hebben hier vooral te maken met veel zwerfkatten die worden gedumpt of bijvoorbeeld boeren die hun katten weigeren te castreren of steriliseren, waardoor er veel jonge zwerfkittens zijn. Of -zoals we nu in deze periode merken- de vele zwanen die hier in de regio zitten. Door de weerspiegeling van ijzel op het asfalt denken zwanen dat wegen water zijn. Ze knallen dan in hun duik op het asfalt en worden hier gewond binnen gebracht.”

Nog steeds doen veel mensen afstand van hun dier. Het is een mentaliteit die moeilijk te veranderen is, meent Dokter. ,,Veel mensen laten hun kat of poes niet ‘helpen’ en de kittens belanden bij ons. Mensen laten ook hun dieren achter als ze op vakantie gaan of verhuizen. Ook de invoering van de euro en de kredietcrisis zorgen ervoor dat meer dieren in het asiel belanden. Het leven wordt duurder. Soms is het voor ons ook een raadsel waarom een dier in het asiel beland, we vragen ons dan werkelijk af of de eigenaar zijn dier niet mist.” December was een goede maand voor veel dieren in het Sliedrechtse asiel; 22 katten en 4 cavia’s kregen een nieuw baasje. ,,In de decembermaand willen mensen niet alleen zijn en nemen ze een kameraadje in huis.”

Zo’n dertig à veertig mensen houden zich bezig met de opvang van de dieren in Sliedrecht en bij de dierenambulance zijn er nog eens 14 betrokken. ,,Daarnaast werken we ook samen met de vogelopvang, egelopvang en is er een heel aantal mensen bij wie katten tijdelijk terecht kunnen”, somt Dokter op. ,,In de avond proberen we de dieren extra aandacht te geven. ‘s Ochtends schiet dat er nog wel eens bij in omdat we dan bezig zijn met eten geven en het opnemen van de telefoon. Het is belangrijk om de dieren de aandacht te geven die ze verdienen en dat maakt het ook leuk. De liefde die je van de dieren terugkrijgt maakt het mooi en waardevol.”

De droom van Dokter is de realisering van een nieuw pand voor het asiel. ,,Hoewel we blij zijn dat we hier mochten starten, is dit pand in feite niet geschikt als asiel. Het is een dijkhuisje en dat is toch vochtig. Vooral in de kelder, daar is de quarantaine voor zieke dieren, staan de schimmels dik tegen de muren aan.” Met het vinden of bouwen van een nieuw pand gaat veel geld gemoeid. Geld dat het asiel zelf niet heeft. ,,Het gaat om enorm grote bedragen. Hier is het soms echt te krap. We kunnen opvang bieden aan zo’n vijftig katten, maar van de zomer zaten er over de honderd. We zijn dan ook naarstig op zoek naar sponsoren om een nieuw pand te kunnen realiseren.”

Zelf heeft Dokter het meest met bange katten. ,,Afgelopen zomer hadden we hier ook een kat die verschrikkelijk bang was. Steeds ontsnapte de kat, hij liet zijn plas lopen en liep tegen de muren op. Uiteindelijk werd hij behandeld voor een ziekte en trok steeds meer bij. Het werd een hartstikke lieve kat en is inmiddels ook geplaatst bij een nieuw baasje. Daar doe ik het voor.”