Wat is dat toch…

SLIEDRECHT - Wat is dat toch, dat je een brok in je keel krijgt als je op 4 mei aan komt wandelen en Crescendo Koraalmuziek hoort spelen?

Wat is dat toch, dat je ontroerd raakt door zoveel belangstellenden rond het herdenkingsmonument: mensen met een reformatorische achtergrond naast Elektrajongeren, de politiek van links tot rechts, notabelen tussen het gewone volk, een moeder gearmd met haar dochter, de meesters en juffen met hun leerlingen, een opa met kleinkind in een wagentje, nog meer ouderen maar ook opvallend veel jeugd?

Wat is dat toch, dat je even moet slikken als je de stille tocht aan ziet komen?

Wat is dat toch, dat de regels: “Nooit begreep ik, je kwam nooit, nooit terug” je zo raken?

Wat is dat toch, dat de Last Post vandaag wel mooi klinkt en de gedichten van die meisjes over oorlog en joden ook?

Wat is dat toch, dat je ontdaan raakt door de stramme veteranen bij de kranslegging en de stoere jochies met hun witte rozen?

Wat is dat toch, dat je bij het Wilhelmus je tranen echt moet tegenhouden?

Dodenherdenking in Sliedrecht: dat is het.

Margreet Strijker,

Correspondent Het Kompas.