Column 'Uw Buurtagent'

Moedeloosheid

Laten we eerlijk zijn. Soms word je moedeloos van de dingen die om je heen gebeuren. Ik heb het nu niet over alle doffe ellende die je om het uur spontaan wordt toegediend door het NOS-journaal en alle andere aanverwante slechtnieuws rubrieken. Er wordt namelijk wat afgekletst in dit landje waarbij we, ondanks onze ontwikkelde eigenschappen van slimheid en vocabulaire kwaliteiten, afglijden naar een soms bedenkelijk niveau. Daarbij stellen we vast dat ondertussen het leven, en dus alle ellende, gewoon doorgaat en zich niet laat weerhouden door allerlei goedbedoelde surrogaat oplossingen waarbij vaak geld en macht een rol spelen.

Nee, in dit geval wil ik mij beperken tot Sliedrecht.

Ook hier worden mensen ontmoedigd door teleurstellingen en schudden vaak bedenkelijk hun hoofd.

We worden namelijk met enige regelmaat geconfronteerd met zinloze vernielingen en andere stupide uitingen van soms eencellige zielenpoten onder ons. Als jongste voorbeelden dienen de jonge boompjes op de Tiendweg die als knakworsten door zonderlingen werden afgebroken

De Kerkbuurt werd ineens “opgefleurd” met de meest indrukwekkende verftechnieken van de laatste decennia. Door middel van verfspuitbussen vonden jongeren met kennelijk een geestelijke beperking het dringend noodzakelijk om in kleurrijke hanenpoten de dorpsgenoten te laten weten dat we in “SLD” vertoeven en dat dit dorp te bereiken is onder “0184”

Dat de vriendschap met de politie ook te wensen overlaat illustreerden zij met veel gevoel voor understatement door het woord “fuck the police” op muren en wanden te spuiten. Krasse taal alsof wij schuldig zijn aan hun soms doelloos bestaan

Vaak in gezelschap met hun vriendjes Drank en Drugs vervelen deze puberale telgen zich door Sliedrecht heen. Vrijwel elke avond. Ontdaan, ontlast en onthecht van enige verantwoordelijkheid jegens vele goedwillende dorpsgenoten.

En wat doen wij? Wij kijken naar elkaar, we kijken naar de politie die werkelijk zijn best doet maar lang niet alles kan voorkomen. We schuiven verantwoordelijkheden naar elkaar. We kletsen en discussiëren naar surrogaat oplossingen waarbij met name geld vaak een dominerende rol speelt. Uiteindelijk weten we het niet meer en zijn we geneigd uit een soort moedeloosheid onze ogen te sluiten. De politie mag het oplossen.

Maar ze zijn wel kinderen van Sliedrecht. Het zijn wel kinderen die de toekomst bepalen. Een aantal inwoners werpt zich gelukkig op. Ze veranderen hun voormalig tribunegedrag in riddergedrag. Mensen die het belang begrijpen en hun nek willen uitsteken.

Kom op ouders!! Maak ook een keuze. Verlaat uw tribune en wordt ook een ridder. Het leven kent maar een paar hoogtepunten, de rest is schade beperken.

Klaas Blokland

buurtagent Centrum

e-mail: klaas.blokland@zuid-holland.politie.nl