‘Van mevrouw Koch kregen we altijd koffie’

23 september 2009 om 00:00 Nieuws

SLIEDRECHT – De plaatselijke weekmarkt moet het vanaf komende week doen zonder de kraam met ondergoed, nacht- baby- en peuterkleding van Aad de Deken. Gisteren, woensdag 23 september, nam hij officieel afscheid van zijn collega’s en de vele vaste klanten. Namens de gemeente kwam wethouder Remco van der Ven hem het allerbeste wensen. De marktkoopman in hart en nieren werd aanvankelijk bijgestaan zijn vrouw Inge en zijn dochter Dominique. Vijf jaar geleden koos zijn echtgenote ervoor om het wat rustiger aan te gaan. We zochten Aad op in zijn Rotterdamse woning. Het werd een boeiend gesprek.

Door Ria Scholten

..De moeder van het meisje met wie ik op mijn zeventiende verkering kreeg, stond met een textielkraam op de markt en ik vond het meteen helemaal geweldig. Het zelfstandige ondernemerschap heb ik trouwens van huis uit meegekregen, want mijn vader had een groentezaak”, vertelt Aad. ,,Na mijn diensttijd ben ik serieus aan de slag gegaan. De eerste markt waar ik met een kraam stond was op maandag in Alblasserdam, gevolgd door Zuid-Beijerland en Numansdorp op dinsdag, Sliedrecht op woensdag, Zwijndrecht op donderdag en Ridderkerk op vrijdag. Op zaterdag stonden we op de grote markt in het centrum van Rotterdam. Zes dagen per week op pad dus en dat was best zwaar, vandaar dat we de laatste jaren het een en ander hebben afgebouwd. Deze week nemen we afscheid van Sliedrecht, Zwijndrecht en Ridderkerk en dan zit het er op.”

Wat is kenmerkend voor het leven van een marktkoopman? ,,Vroeg opstaan, laat thuiskomen en goed kunnen omgaan met de soms extreme weersomstandigheden. Ik was een van de eersten die met een verkoopwagen op de markt stond en dat is bij min vijftien een stuk comfortabeler dan wanneer je achter je kraam staat”, aldus Aad. ,,Met zes dagen op de markt staan ben je er niet, want je handelswaar moet je in de avonduren inkopen en de administratie moet ook worden gedaan.” Wat er zo leuk aan dit beroep? ,,Je ontmoet iedere dag andere mensen en je hebt veel collega’s met wie je een band opbouwt. Kou, warmte of harde wind, je hebt er allemaal evenveel last van. Het is wél zo dat je naarmate je langer op een markt staat meer aanspraak kunt maken op een goede plek. De toewijzing blijft echter een zaak van de marktmeester. Ja, en dan de klanten. Vooral de ouderen willen graag hun verhaal kwijt en de mensen vinden het prachtig wanneer je laat merken dat je hun maat onthouden hebt. Helaas slaat op de markt de vergrijzing toe. Het beroep van marktkoopman spreekt de meeste jongeren niet aan en de jongere generatie, die veel tweeverdieners telt, weet de weg naar de koopjes op de markt niet zo gemakkelijk meer te vinden.”

Aad heeft goede herinneringen aan zijn eerste jaren in Sliedrecht. ,,We stonden vroeger in de Emmastraat. Van mevrouw Koch kregen we altijd koffie en als het koud was een kop soep. In de winter mochten we onze klompen bij haar opwarmen en we mochten ook gebruik maken van haar toilet. Het laatste was erg prettig want op de meeste markten zijn de sanitaire voorzieningen schaars. Gelukkig ben ik door de jaren heen altijd gezond geweest. Op de markt is ziekte namelijk je grootste concurrent, want dan heb je geen inkomsten.” Hij verheugt zich op de nieuwe fase in zijn leven. ,,Ik tennis al dertig jaar en vijf jaar geleden ben ik begonnen met golfen. Ik hoop beide sporten nog een tijdje te kunnen beoefenen en lekker in de buitenlucht bezig te blijven. Inge en ik zijn nu nog gezond en we willen er graag wat vaker samen op uit trekken. Zij heeft er trouwens op aangedrongen dat ik een streep onder mijn werkzame leven zou zetten. Dominique heeft nog geen concrete plannen en wacht rustig af wat er op haar pad gaat komen. Tot besluit willen we al onze klanten bedanken voor het vertrouwen dat zij gedurende zoveel jaren in ons hebben gesteld.”

advertentie
advertentie