Hannie: Heer, hier is mijn shit!

5 oktober 2009 om 00:00 Nieuws

Rubriek 'Kerk in de kroeg'

Haar grote vriend is een kolossale herder: ‘King’. Verder kruipt er een aantal katten door haar kamer. Ze zijn allemaal hartelijk welkom bij Hannie ter Heide. Die dieren zijn haar huisgenoten. Nee, Hannie is geen kroegloper. Ze houdt van een joint… Ze weet dat God dat liever niet heeft, maar het helpt haar om door het leven te komen. De laatste tijd komt ze alleen op zondag in de kroeg, want eens in de maand is er kerk in Korevaar. Dat vindt ze geweldig. ,,Daar kan je zijn wie je bent!"

Hannie heeft uitgesproken ideeën over de gewone kerken: ,,Die dominees moeten hun volgelingen rustig houden. Die mensen komen in de kerk omdat ze een zegen willen hebben. Wij komen hier in Korevaar en zijn blij als we een zegen krijgen. Wij vragen: 'Heer, wilt U ons zegenen ondanks onze zonde?' Hier komen mensen die zich niets verbeelden. Die sfeer is perfect. Het doet me denken aan vroeger. Toen hoorde ik bij de Jesus people in de tijd van de flower power en de hippy festivals. Toen waren er grote samenkomsten in Gorkum en op het strand. Dit is kleiner, maar ook hier komen mensen van de straat. Al ken je elkaar niet, je herkent elkaar."

Hannie vertelde dat ze altijd zo’n stemmetje in haar geweten hoort spreken. Zo weet ze dat God er is en haar dingen leert. Toen ik Hannie vroeg wat ze een moeilijke les vond, zei ze: ,,Dat alles op zijn tijd komt en niet op mijn tijd. Dat irriteert me. Ik moet de lat ook niet te hoog leggen voor andere mensen. Dat geeft alleen maar teleurstellingen. Nu leer ik om te zeggen: 'Hier Heer, hier is mijn shit. U bent mijn Vader!' Dan geeft Hij op zijn tijd de oplossing op een schoteltje."

Toen ze dat had gezegd, vertelde ze hoeveel ze van haar biologische vader had geleerd. Die vader is nog niet zo lang geleden overleden. ,,Hij is mijn grote voorbeeld. Hij was een soort malle Pietje die van alles had en van alles kon. Hij hielp haar met haar auto en met haar fiets. Zelfs met het maken van haar rits in haar jasje. Dan schreef hij een briefje: Rits in je jasje gezet, omdat ik van je hou. Dit is liefdewerk! Hij deed dat allemaal heel bescheiden. Zonder op te vallen. Net zoals God en Jezus voor mij zorgen. Dat vond ik ook mooi van de preek vanmorgen, dat de minste de meeste is voor God en dat Jezus Zelf de minste wil zijn."

Ik vroeg Hannie of ze nog ergens spijt van had als ze aan haar vader dacht. ,,Ja, dat ik niet meer met hem gedaan heb en niet goed naar hem heb geluisterd. Ik was vaak dwars. Daar heb ik nu spijt van." Toen ik Hannie vroeg of ze nog een speciale oproep aan de mensen had, dacht ze even na: ,,Benadeel niemand!" ,,Waarom die oproep?" ,,Ik ben zelf zo vaak benadeeld. Dat moeten we niet doen."

Gerard Vrooland

advertentie
advertentie