‘Ons doel nog niet bereikt’

Actievoerders

blijven zeer

argwanend

SLIEDRECHT - Heuglijk nieuws stroomde vorige week de Sliedrechtse huiskamers binnen. De provincie heeft ook het tweede plan van Delta afgewezen om onverpakt asbest te storten in de veelbesproken Derde Merwedehaven. Klaarblijkelijk hebben de circa 4200 handtekeningen die zijn overhandigd aan de provincie effect gehad. Toch zijn dominee Tanghé en de heer Meijers, de voortrekkers van het burgerinitiatief, er niet gerust op. Ze schoven maandagavond op verzoek van deze krant aan tafel met Leo van Andel, die als voorzitter van Stichting Werkgroep Derde Merwedehaven, al dertien jaar met dit bijltje hakt en zijn onvermoeibare strijd pas staakt als de afvalstortplaats aan de overkant wordt gesloten. De tijd lijkt rijp door te pakken.

Door Erik de Bruin

,,Natuurlijk wensen we vervroegde sluiting”, zegt Tanghé strijdbaar. Woensdagmiddag vindt er weer gezamenlijk overleg plaats waar ook de burgemeester, milieuadviseur Johan Vollenbroek, de Stichting Derde Merwede Haven, het burgerinitiatief en de verschillende fracties in de gemeenteraad bij betrokken zijn. ,,Het dient ter voorbereiding op een nieuw gesprek met de provincie. Waarvan de provincie al heeft gezegd dat ze daartoe bereid is”, legt de dominee uit. ,,Het blijft belangrijk goed met elkaar te communiceren. Ook met Delta zouden we graag een gesprek aanknopen. De reactie die zij heeft gegeven op de kritische brief van burgemeester Boevée is te algemeen. We hebben nog veel vragen die niet zijn beantwoord. Van de provincie hopen we een gemotiveerde uitleg te krijgen waarom ook het tweede plan is afgewezen. Bovendien willen we dolgraag weten hoe zij de toekomst ziet. In 2012 moet de provincie besluiten over een nieuwe vergunning. Wil men de stortplaats intact houden dan zal het stortbeleid verruimd moeten worden. De afgelopen jaren is dat al dikwijls gebeurd. In de oorspronkelijke vergunning stond dat het alleen is toegestaan bouw-en sloopafval te storten.” ,,Dat is exact de reden waarom we nog steeds argwanend zijn”, vult Van Andel aan. ,,In feite hebben we nog niets bereikt. We weten niet waar die rommel nu wel naartoe gaat”, doelt hij op de grond in de Hollandse IJssel die gesaneerd moet worden en onder meer asbest bevat. ,,Zolang de IJssel niet schoon is blijft dit ons boven het hoofd hangen. Wat natuurlijk heel gek is want waar de provincie de oevers van de ene rivier aan het schoonmaken is wil ze het vuil naast een andere rivier deponeren. Je wilt niet weten wat erin zit. Het is niet alleen asbest, het gaat om zwaar chemisch afval. De provincie is zowel opdrachtgever als vergunningverlener en heeft dus twee petten op. Te vergelijken met een slager die zijn eigen vlees keurt. Om die reden al blijven we achterdochtig.”

De heer Meijers, tachtig jaren jong, is recht door zee en vindt dat niet te spotten valt met de gezondheid van de inwoners van Sliedrecht. ,,Dicht dat ding, dan ben je van het gedonder af.” ,,Of het realistisch is? Jazeker. Er zijn goede alternatieven. Zoals sinteren. Het afval wordt in een oven gegooid waarbij het wordt omkapseld. Daarna kan je er bakstenen van bakken. Een uitstekende methode, het kost alleen wat meer. Maar dat kan nooit het probleem zijn. Wat denk je van de behandeling van al die kankerpatienten? Alsof dat niets kost.”

Hij vervolgt: ,,Dat we nog niets hebben bereikt vind ik te negatief gesteld en doet geen recht aan de duizenden inwoners die ons initiatief steunen. Ik ga wel met Van Andel mee dat we ons doel nog niet hebben bereikt. We zitten nog met veel vragen en zouden heel graag van Delta willen weten of zij een derde plan in overweging neemt.” Het milieuverwerkingsbedrijf wenst daar vooralsnog geen uitlatingen over te doen en beraadt zich over de stap die ze nu gaat zetten. Of het een stap voor- of achterwaarts is zal de nabije toekomst uitwijzen.