‘Ik ben een gewone Sliedrechter’

20 januari 2010 om 00:00 Nieuws

Naam: Remco George van de Ven.

Geboren: 07-11-1943.

Gezin: Getrouwd en twee kinderen.

Beroep: Sinds 1994 wethouder, daarvoor werkzaam voor het baggerbedrijf Adriaan Volker.

Hobby’s: Geen tijd voor.

In de gemeenteraad sinds: 1986. Voor die tijd al politiek actief voor de VVD in zijn woonplaats.

SLIEDRECHT - Remco van de Ven (66) is sinds 1994 een vertrouwd gezicht in het college van Burgemeester en Wethouders. De geboren en getogen Sliedrechter geniet nog steeds met volle teugen van het wethouderschap en wil er graag vier jaar aan vastplakken.

Door Erik de Bruin

,,Mijn collega’s in Rotterdam worden in een auto rondgereden. In Sliedrecht is dat onzin. Ik ben maar een gewone Sliedrechter die deze functie mag uitoefenen.” Remco van de Ven ten voeten uit. Hij is wars van kapsones. Als hij met zijn vrouw boodschappen gaat doen neemt hij altijd een pennetje en papier mee. ,,Omdat je altijd wel wordt aangesproken. Wat ik overigens niet erg vind, hoor. Ook niet als het kritiek betreft. Ik beschouw het niet als commentaar, maar als gratis advies. Interessant aan dit werk is dat je iets bereikt en bijdraagt aan het welzijn in je eigen dorp. Ik heb een fantastische jeugd gehad en woon al heel mijn leven met veel plezier in een prachtig dorp.”

Van de Ven woont weliswaar al heel zijn leven in Sliedrecht, hij was net als veel Sliedrechters wel vaak van huis. Voordat op 50-jarige leeftijd een nieuwe carrière als wethouder uit de startblokken schoot was Van de Ven werkzaam voor Adriaan Volker. ,,Ik was actief in de organisatie aan wal. Een dienende functie waarbij je zowel de voor- als nacalculatie doet als betrokken bent bij de uitvoering. Als wethouder ben je ook deels boekhouder en uitvoerder. Het mooiste is natuurlijk dat je iets tastbaars realiseert, zoals de uitbreiding van sporthal De Stoep. Het is mooi verenigingen blij te maken met een goede voorziening. Het liefst zouden we ten noorden van de spoorlijn een recreatief knooppunt willen realiseren met ruimte voor twee sportaccommodaties. Daar blijven we ondanks een eerste Nee voor lobbyen bij de provincie. Het is immers gek dat de provincie wel instemt met de ontwikkeling van een bedrijventerrein op de plek waar nu voetbalvereniging Sliedrecht en tennisvereniging SLTC zijn gehuisvest, maar dat het we het niet mogen omklappen vanwege het Groene Hart. Voor één koe moet volgens de Europese Unie één hectare beschikbaar zijn. Volgens de provincie is voor één mens amper een vierkante meter ruimte.”

Als bovengenoemde verenigingen verhuizen ontstaat op een A-locatie langs de snelweg ruimte voor Stationspark III. Hiermee wordt een lang lint aan bedrijvigheid voltooid. Een ontwikkeling die de VVD aanspreekt. Niet zo gek want de liberalen beschouwen de economie als motor van de welvaart en dragen ondernemers een warm hart toe. Dat het Burgemeester Winklerplein een metamorfose moet ondergaan zodat de winkeliers beter in het voetlicht staan is volgens Van de Ven vanzelfsprekend. Naast het stimuleren van de lokale economie hecht de partij waarde aan kwalitatief goed onderwijs. ,,Ik zou graag zien dat het HBO-onderwijs terugkeert in de Drechtsteden”, aldus Van de Ven, die hoopt dat de samenwerking binnen de Drechtsteden versterkt en het een positieve ontwikkeling noemt dat het gezamenlijke ambtenarenkorps steeds beter wordt. ,,Ik vind het ook een goede zaak de warme contacten die we al hebben met onze buurgemeente Hardinxveld-Giessendam (geen lid van de Drechtsteden, red.) te verbeteren. Misschien kunnen we samen een sterkere positie innemen.”

Van de Ven zegt altijd een sterk vrijheidsgevoel te hebben gehad. Zijn zoon, die een eigen softwareontwikkelingbedrijf runt in Hardinxveld, is ook overtuigd liberaal en trekt richting de verkiezingen op 3 maart samen met zijn vader op. Hij komt als lijstduwer later terug in deze rubriek. ,,Het is zijn eigen beslissing geweest, we hebben hem niets opgedrongen. Dat hebben we onze kinderen nooit gedaan. Ze bewandelen hun eigen weg. Wat ze wel onbewust hebben meegekregen is belangstelling voor wat in de wereld gebeurt. Dat heb ik zelf ook van huis uit meegekregen. Toen er nog geen televisie was luisterden mijn ouders naar de politieke commentaren op de radio. We lazen ook meerdere kranten.”

advertentie
advertentie