‘Regio moet ook gaan opleveren’

Naam: Hanny Visser - Schlieker.

Geboren: 03-10-1961.

Gezin: Getrouwd en een dochter.

Beroep: Secretaresse bij een agenturen- en commissiehandel.

Hobby’s: Lezen, politiek, vakantie en wedstrijden kijken van haar dochter, die bij Synergos basketbalt.

Politiek actief sinds: 1992.

In de gemeenteraad sinds: 1994.

SLIEDRECHT - Hanny Visser had haar tekst voor het verkiezingsfilmpje op de website van Het Kompas niet van top tot teen voorbereid. Toch wist ze exact wat ze als eerste ging zeggen. Namelijk dat heel Sliedrecht woensdag 3 maart moet stemmen. ,,Vier jaar geleden heeft zeventig procent van de inwoners gestemd. Een goede score als je het afzet tegen het landelijk gemiddelde. Toch had de uitslag er waarschijnlijk heel anders uitgezien als meer Sliedrechters hadden gestemd. Voor een niet-confessionele partij als PRO Sliedrecht is een hoge opkomst erg belangrijk.”

Door Erik de Bruin

De rasechte Sliedrechtse kreeg van huis uit mee dat je gebruik dient te maken van je democratisch recht. ,,Het was wel een keuze die je zelf maakte en waar je niet echt over sprak. Van mijn vader, die al overleed toen ik pas zeventien was, heb ik nooit geweten waar hij op stemde. Mijn grootvader aan moeders kant was enorm links. Dat mijn moeder ook links stemt weet ik nog niet zo lang.” Visser hield het zelf niet verborgen. Ze sloot zich in 1992 aan bij Progressief Sliedrecht en werd lid van de steunfractie. De partij had indruk op haar gemaakt tijdens de politieke discussies over De Bonkelaar. Discussies die door haar moeder nauwlettend werden gevolgd. ,,Mijn moeder werkte in de horeca van het theater. Haar baan stond op het spel. Voor het personeel was geen zekerheid.” Een advertentie in het Rotterdams Nieuwsblad gaf uiteindelijk de doorslag. “ ‘Ton en Peter eten thuis’. Dat was het enige wat er stond. Daarmee ageerden Tom Pauw en Peter Kraaijeveld (de toenmalige raadsleden van PRO Sliedrecht, red.) tegen het raadsuitje. Daar hoor ik thuis, dacht ik toen. Heerlijk zo’n no-nonsense partij.”

Ondanks de naamsverandering in eerst Leefbaar Sliedrecht en later PRO Sliedrecht draagt de partij nog altijd dezelfde politieke boodschap uit. ,,We staan écht voor Sliedrecht. Ik ben groot geworden in een leuk dorp. Dat wil je heel graag voor de volgende generatie behouden. Geen stadse fratsen, maar een beschermende omgeving. Voor ons hoeft het niet groot, groter, grootst. Wees realistisch. Er komt een einde aan de groei. Natuurlijk zijn woningbouwprojecten belangrijk voor de doorstroming, maar je kan je ook afvragen of de huizen die je wilt bouwen wel betaalbaar zijn voor jonge Sliedrechters. We zijn al vanaf 1995 tegen woningbouw op het watertorenterrein omdat de woningen voor de helft van Sliedrecht niet te betalen zijn. Daarnaast is het veel te hoog.” PRO Sliedrecht zal op dat gebied nooit concessies doen. Zoals ook bouwen ten noorden van de spoorlijn geen optie is voor de partij, die al 35 jaar oppositie voert en volgens Visser graag een keer zou willen besturen. Ze was er zelf in 2002 klaar voor wethouder te worden. Ondanks de winst van twee zetels kreeg de fractie echter geen voet tussen de deur bij de coalitiebesprekingen. ,,Vier jaar geleden hebben we twee zetels verloren en dan heb je in feite geen recht van spreken”, aldus Visser, die de tegenvallende verkiezingsuitslag met name wijt aan het feit dat de lokale verkiezingen werden overschaduwd door de landelijke verkiezingen, die zes weken later plaatsvonden. ,,We zijn vermorzeld door de strijd tussen Bos en Balkenende. Dit jaar kan het in ons voordeel uitpakken. We gaan uit van minimaal drie zetels en hopen op vier.”

Het wethouderschap ziet ze niet meer zitten. ,,Ik ben meer een volksvertegenwoordiger dan een bestuurder. Door de vergaande samenwerking in de Drechtsteden heb je als wethouder andere competenties nodig dan acht jaar geleden.” Ze houdt de regionalisering kritisch tegen het licht. ,,De regio moet wel wat gaan opleveren”, zegt ze met enig venijn in haar stem. ,,Nu we voor een flinke bezuinigingstaakstelling staan (zie het artikel op de voorpagina, red.) moet de regio voor minimaal hetzelfde percentage meebezuinigen. Het mag nooit leiden tot opheffing van Sliedrecht. Als we een soort wijk 14 van Dordrecht worden kan je het vergeten. Dat een einde aan de groei is gekomen is geen ramp, maar een uitdaging. Laten we een hoog voorzieningenniveau intact houden en realiseren - bijvoorbeeld in Baanhoek-West dat anders volledig is afgesloten - en een goed sociaal beleid blijven voeren. Als alleen over cijfers wordt gesproken en niet naar de mensen erachter wordt gekeken voel ik me wel eens een roepende in de woestijn.” Tot slot stipt ze nog een belangrijk punt aan: de Derde Merwedehaven. ,,In 2012 loopt de vergunning af en dan moet het gewoon dicht. We zullen de politiek wakker houden zoals we het in het verleden ook voor mekaar hebben gekregen het prominent op de politieke agenda te krijgen.”

Fotobijschrift: Hanny Visser wil dat Sliedrecht ook voor de volgende generatie een leuk dorp is.