Onbekend maakt onbemind

Nederland is kennelijk in de ban van Geert Wilders. Je kan geen krant openslaan of naar een TV zender zappen of Wilders dan wel diens naam is nadrukkelijk aanwezig. Vaak met gemengde gevoelens lees of kijk ik naar zijn strijd tegen het in zijn ogen oprukkend gevaar dat luistert naar de naam Islam. Terecht of niet terecht? Ik weet het niet maar het maakt mij onrustig. Ik merk dat de invloed van de media gigantisch groot is in de bepaling van je gedachten, terwijl mijn ervaringen in ons baggerdorp vaak zo verdraaid anders zijn.

Zo kijk ik met plezier terug naar die twee meiden van Marokkaanse afkomst die zich onlangs op de Rijnstraat vervoegden met een probleem. Beide koppies waren voorzien van een hoofddoek waaronder een viertal reebruine ogen mij met een ietwat ondeugende twinkeling beoordeelden. Tijdens het gesprek bemerkte ik dat zij de Nederlandse taal volledig beheersten, ja zelfs met een vleugje Sliedrechts dialect. Doordrenkt van aanstekelijke humor maakte zij mij op een heldere manier deelgenoot van hun probleem.

De één studeerde rechten terwijl de ander inmiddels doktersassistente was. Er ontstond een leuk gesprek, gebaseerd op wederzijds respect. Wat een levensvreugde en kracht straalden die meiden uit. Ik heb totaal niet op hun hoofddoekjes gelet, laat staan mij er aan gestoord, omdat ik in de ban was van hun positieve instelling.

Af en toe kom ik in de Turkse moskee aan de P.C. Hooftlaan. Even bijkletsen met de mensen die mij altijd het gevoel geven van harte welkom te zijn. Met wederzijdse belangstelling en respect voor ieders komaf, gaan er doorgaans warme gesprekken over de tafel en altijd vergezeld van een glaasje gloeiend hete Turkse thee. Telkens merk ik hoezeer zij hun best doen om aansluiting te vinden bij onze samenleving. Met de bestuursleden is een goede relatie opgebouwd op wie ik altijd een beroep kan doen. Ze durven verantwoordelijkheid te nemen en staan open voor kritische opmerkingen.

Laatst was ik daar met een “burger in blauw” die een dag met de politie op stap mocht. Nooit eerder was hij in een moskee geweest en had in zijn leven maar mondjesmaat contact gehad met mensen van allochtone afkomst. Zijn aanvankelijke vooroordelen verdwenen als sneeuw voor de zon toen we met een aantal in gesprek raakten. Zoveel oprechte belangstelling, beleefdheid en respect had hij niet eerder in zijn leven ondervonden.

Het negatieve beeld ten aanzien van “buitenlanders” dat van lieverlee door de onophoudelijke media aandacht in zijn brein zitting had genomen, kon plaats maken voor het positieve en dat stemde hem zichtbaar tevreden. “Onbekend maakt onbemind” mompelde hij met een brede grijns op zijn gezicht toen we weer in de dienstauto stapten.

Zo maar twee voorbeelden die mij in ieder geval het gevoel geven dat het nog steeds de moeite waard is om in elkaar te investeren omdat de kans groot is dat ieder er wat goeds voor terugkrijg.

Klaas Blokland

Wijkagent Sliedrecht – Centrum

Email: klaas.blokland@zuid-holland.politie.nl