Leven gebrandmerkt na ongeval

'Ik zal altijd met

schuld gevoel

leven'

SLIEDRECHT - Door 2,3 tot 3,8 seconden niet op te letten is het leven van de 28-jarige R. van H. uit Dordrecht gebrandmerkt. ,,Ik zal altijd met een schuldgevoel blijven leven”, zei ze gisteren in de Dordtse rechtbank. ,,2009 is het zwartste jaar in mijn leven geweest. Ik voel zóveel spijt en schaamte dat ik het niet onder woorden kan brengen.” Van H. veroorzaakte 26 februari 2009 een dodelijk ongeval op de Deltalaan. Nadat ze bij de rotonde was afgeslagen en richting Sliedrecht-West reed zag ze een oudere vrouw over het hoofd die al bijna aan het eind van het zebrapad was.

Door Erik de Bruin

Mevrouw heeft de overkant nooit gehaald. Ze werd aangereden door de auto en werd meteen naar het ziekenhuis gebracht. Het mocht niet baten. Twee dagen later was ze gestorven aan haar verwondingen. Van H., die in Sliedrecht werkt en hier haar wortels heeft, verklaarde voor de rechter dat het die donderdagavond (het ongeluk gebeurde rond 19.15 uur, red.) miezerde en dat ze ineens een klap hoorde nadat ze net de ruitenwissers op interval had gezet. ,,Ik stapte uit en zag mevrouw voor de auto liggen.” De officier van Justitie haalde aan dat de beklaagde zeer onvoorzichtig en onoplettend heeft gereden en daardoor schuld heeft aan het dodelijk ongeval. Hij sprak over een grove verkeersfout die onherstelbaar leed heeft veroorzaakt en eiste een werkstraf van tweehonderd uur plus een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden met een proeftijd van twee jaar en ontzegging van de rijbevoegdheid voor de duur van twee jaar. De advocaat bracht in zijn pleidooi naar voren dat het zijns inziens moet worden beoordeeld als een aanmerkelijke verkeersfout. ,,Ofwel een fout die iedereen kan maken, hoe ernstig ook.” Hij zei dat betwist kan worden of sprake is van een veilige verkeerssituatie en refereerde daarbij aan krantenartikelen in Het Kompas en AD/De Dordtenaar. Artikelen waarin buurtbewoners aangeven de oversteekplaats als onveilig te ervaren als het donker is. ,,Al kunnen ze niet exact aangeven waarom de verkeerssituatie onveilig is”, aldus de raadsman. De officier counterde deze opmerking door te verwijzen naar de verkeersanalyse die is verricht. ,,Daaruit is gebleken dat de verkeerssituatie overzichtelijk, dus veilig is.” ,,Bovendien”, zo benadrukte hij zijn reactie, “is mevrouw bekend met de situatie. Ze rijdt dagelijks over de Deltalaan. Als het een onoverzichtelijk zebrapad betreft is dat voor haar extra reden goed op te letten.”

Dat ze niet voldoende haar ogen op de weg had gericht zou komen door een kort sms-bericht dat ze vlak daarvoor vanuit de auto had verstuurd als reactie op een sms van een vriend dat net was binnengekomen en dat haar ook zou hebben afgeleid. Dat ze tevens zou hebben gebeld sprak de beklaagde tegen. ,,Nadat ik collega´s had afgezet ben ik even op een parkeerterrein gestopt om een vriendin te bellen.” De exacte reden van haar onoplettendheid is in nevelen gehuld. Feit is wel dat ze twee tot vier seconden afwezig moet zijn geweest waardoor ze de met een rollator overstekende vrouw niet opmerkte. Hoewel ze zachter reed dan maximaal is toegestaan (vermoedelijk circa veertig kilometer per uur) kostte het de vrouw, die volgens de rechter behoorlijk fief was en zelfs nog auto reed, haar leven. Van H. is een beetje opgekrabbeld, maar kampt nog altijd met een enorm schuldgevoel. Ze heeft de nabestaanden tweemaal een brief geschreven en op 26 februari, een jaar na het dodelijk ongeval, heeft ze een bloemetje op het graf gelegd. Met autorijden heeft ze, mede dankzij een rijzekerheidscursus, de draad weer opgepakt, al gaf ze aan nog erg schrikachtig te zijn.

De rechtbank doet uitspraak op donderdag 3 juni.