Bezuinigingen versus besparingen

De lokale pers wijdt veel aandacht aan de komende gemeentelijke bezuinigingen en mogelijke lastenverzwaringen.

Nu heb ik altijd geleerd, dat bezuinigen betekent: minder uitgeven maar niet meer binnenruiven! Het probleem is immers niet dat de lasten te laag, maar de uitgaven te ruimhartig zijn. Daarom het volgende filosofietje:

Sliedrecht heeft een begroting van ruim 47 miljoen. Daarvan wordt jaarlijks 3,5 miljoen (= 7,5%) aan subsidies rondgestrooid (bij naderende verkiezingen zelfs nog wat meer om zieltjes te winnen).

Er is een hele waslijst van gelukkigen, waaronder genealogie clubs, die ruziënd uit elkaar zijn gegaan (ergo twee maal subsidie voor meer van hetzelfde) en jeugdsport zonder enige coördinatie, belangstelling van ouders of jeugdcommissie binnen de club.

In november vorig jaar werd vermeld dat voor 2011 de begroting sluitend is, ondanks mindere inkomsten van 8,5 ton. Mooi resultaat!

De burger zou er niet veel van merken, maar de woonlasten stijgen wel met ruim 3%, ondanks de lagere WOZ-waarde door de prijsdalingen op de woningmarkt (dus toch hogere OZB).

Voor 2012 zou het beeld veel somberder zijn, een bedrag van circa 1 miljoen moet nog gekort worden, naast de 1,5 miljoen van de ambtelijke organisatie en 7 ton van regionale partners, wat al een voorbeeldig stukje werk is.

Ziet men zoiets aankomen, dan mag men verwachten dat hierop geanticipeerd wordt (regeren is vooruitzien, niet waar?). Zo zou je de subsidies wat eerder hebben kunnen aanpakken, bijvoorbeeld door deze geleidelijk in fasen in 2010 bijvoorbeeld met 15% te korten, daarna in 2011 nog eens van het resterende bedrag enzovoorts, tot in 2012. Dat alleen al levert al 1,35 miljoen op.

Dit ondersteunt het beroep van de gemeente op de eigen verantwoordelijkheid en spoort goed met de wens om de subsidiegasten geleidelijk aan te laten wennen om hun eigen broek wat meer op te houden.

Dat de gemeente door de recessie inkomsten misloopt aan bouwleges, grondexploitatie, enzovoort is niet verontrustend. De reserves van de gemeente bedragen nog altijd circa 14 miljoen en de grond waait niet weg. Dus dan maar even een deel van de reserves inzetten. Dat voorkomt ook om tijdelijke lastenverhogingen later weer te moeten terugdraaien, wat politiek o zo moeilijk is (kwartje van Kok).

Het oude raadhuis (geschat op 2 miljoen) en een jaarlijkse besparing op onderhoud van circa 1 ton vormt een mooie stille reserve op de achtergrond. Voor die ton kan eventueel wat andere ruimte gehuurd worden zodat het raadhuis overbodig wordt.

Ook de “hobby-achtige” uitgaven hebben wat aandacht nodig. Wat dacht u van een delegatie van tien man, die vorig jaar het vliegtuig pakte naar Orastie, Roemenië, om daar uit te gaan leggen hoe een huwelijk bij ons verloopt. Een dvd-tje is net zo informatief. Stedenbanden zijn een hobby van veel gemeenten in ons land. Maar de onze met Orastie is wel bijzonder: we zijn er het vijfde wiel aan de wagen. Vier andere steden gingen ons voor, maar wij geven er al jaren geld aan uit. Met welk resultaat?

Louter “prestige” projecten zijn er ook. Elk dorp, Sliedrecht, Papendrecht, Alblasserdam en Zwijndrecht, heeft een theater met nauwelijks programma’s van niveau. Een gemiste kans was het, om niet één gezamenlijk en goed Drechtstreek theater (Kunstmin) te ontwikkelen. Nu zit elke gemeente, zeker Sliedrecht, met ondraaglijke lasten.

Zo zijn er nog talloze voorbeelden te vinden, wat het financiële plaatje alleen maar mooier kan maken. Een prachtige gelegenheid om de gemeentelijke financiën eens goed op te schonen.

Al met al staan we er in Sliedrecht goed voor; geen reden te vinden voor lastenverhogingen. Gewoon wat overbodig vet, door de jaren heen gevormd, van de botten afhalen.

Even terzijde; er wordt gesproken over samenwerking met het failliete H’veld-G’dam (staat nog altijd onder curatele van de provincie). De vorig jaar vertrokken raadsleden en wethouders (zij stonden er bij en keken er naar) werden na de laatste verkiezingen voor hun “inzet en bijdrage” gedecoreerd met een lintje. Laten we ons hier ver van houden.

G. Adriaanse,

Sliedrecht