'Cinjee sneed zich in de vingers'

SLIEDRECHT - Volgens algemeen directeur Mees Cinjee jr. is het juridische conflict met ASR de enige reden dat het financiële dienstverleningsbedrijf waar hij samen met zijn vader, broer en twee zussen leiding aan geeft, failliet is gegaan. Omdat het bij de curator ligt wil hij er verder niets over zeggen. Pieter van den Boogaard, werkzaam in de buitendienst, is wel bereid een boekje open te doen. ,,Heel simpel gezegd heeft het bedrijf te veel hooi op zijn vork genomen. In 2010 werden zestig overnames gerealiseerd. Met als gevolg een groei van ongeveer 160.000 klanten. Ondanks het in dienst nemen van honderd medewerkers in een halfjaar tijd was de organisatie daar niet op ingesteld.'' Drie medewerksters doen op anonieme titel hun beklag over de gebrekkige communicatie van de directie toen het schip al aan het zinken was. ,,Had alles uitgelegd, dan was er meer begrip geweest en was het faillissement misschien wel uitgesteld.''

Door Erik de Bruin

Het vertrouwen is volkomen weg. ,,En dat komt ook niet meer terug. Ik zie het niet gebeuren dat als de curator besluit tot een doorstart dat veel mensen opnieuw gaan solliciteren. Ikzelf in elk geval niet, zo naïef ben ik niet. We zijn vanaf eind april maandenlang aan het lijntje gehouden'', aldus Andrea, die twee jaar voor Cinjee werkt en een fulltime baan verliest. Haar naam is net als haar twee collega's gefingeerd. Zij zijn beiden parttime in dienst. Esther zou een eventuele nieuwe betrekking wel overwegen: ,,Omdat het voor mij als moeder van jonge kinderen een ideale baan is. Bovendien is Cinjee ondanks wat er is gebeurd een leuk bedrijf om voor te werken.'' Jeannette beaamt dat: ,,Er is nooit een nare sfeer geweest. In de maanden dat we ons salaris niet kregen uitbetaald werd de band juist steviger omdat je in hetzelfde schuitje zit. Er ontstond een gevoel van wij tegen zij.'' Volgens Esther heeft het tot veel frustraties geleid dat de directie nooit haar excuses heeft aangeboden: ,,Ze stonden er zo in dat ze er zelf niets aan konden doen. Een nederige houding was op zijn plaats geweest. Week in, week uit werd ons een vaag verhaal voorgehouden dat het geld op was, maar dat het allemaal wel goed zou komen. Er werd intensief gezocht naar investeerders. Die zouden zeker over de brug komen. De familie heeft alles op alles gezet om het bedrijf te redden. Dat verwijt kan je ze niet maken. Wel dat ze barslecht hebben gecommuniceerd en het personeel een veel te optimistisch beeld hebben voorgeschoteld. Ik sta er huiverig tegenover als Cinjee onder dezelfde constructie zou worden voorgezet.''

Pieter (geen gefingeerde naam) - zoals veel medewerkers van Cinjee nog jong (21) - zegt er niet in te geloven dat Cinjee met de huidige directie een doorstart maakt. Hij heeft zelf eieren voor zijn geld gekozen door samen met een veertiger die al ruim tien jaar een eigen assurantiekantoor runt een middelgroot assurantiekantoor over te nemen. ,,Cinjee is het afgelopen jaar een uitstekende leerschool geweest. De overnameformule was aanvankelijk perfect. Het probleem was alleen dat ze te snel groeiden waardoor het organisatorisch niet meer was te handelen. Wat wil je als het klantenbestand in een mum van tijd uitgroeit tot 270.000 klanten. In 2010 werden zestig overnames gerealiseerd. Dat is in onze branche echt uitzonderlijk veel.''

Hij vervolgt: ,,Vrijwel alle overnames werden gedaan middels betaling in termijnen. Voor de assurantiekantoren die hun zaak verkochten (meestal waren daar twee of drie mensen voor werkzaam) was dat een prima deal omdat ze hiervoor als vergoeding een hogere aankoopprijs ontvingen en dus jaarlijks een hoog bedrag kregen uitgekeerd, Door 'direct marketing' toe te passen sneed het mes aan twee kanten. We genereerden buitengewoon veel omzet omdat we succesvol waren in het benaderen van onze nieuwe klanten met nieuwe financiële producten.'' Echter, doordat de ene na de andere overname werd gerealiseerd was het op een gegeven moment niet meer te behappen en sneed Cinjee zich in de vingers. ,,We konden de klanten niet meer goed bedienen doordat onze back office niet was ingericht op zo'n buitenproportionele groei. Daardoor liep 25 tot 30 procent weg waar rekening was gehouden met een wegloop van vijf procent. Als daardoor dertig procent van je omzet wegvalt en de aflossingsverplichting gelijk blijft heb je een probleem.''

Hoewel de algemeen directeur er weinig woorden aan vuil maakt, geeft hij wel aan dat het conflict met verzekeringsmaatschappij ASR de enige reden is. ,,Ik denk niet de enige oorzaak, maar het is wel de doodsteek geweest'', beaamt Pieter. ,,Toen zij eind 2010 haar volmacht introk en door de rechter in het gelijk werd gesteld liep Cinjee zo'n slordige tien miljoen aan inkomsten mis. Bovendien ontstond een sneeuwbaleffect. Andere verzekeraars trokken ook hun volmacht in. Daarnaast kwam de Autoriteit Financiële Markten (AFM) in januari om de hoek kijken en vroeg informatie die Cinjee niet tijdig inleverde. Door de negatieve publiciteit die hiermee gepaard ging kwam de strop om onze nek nog strakker te zitten. De overnameconstructie, ook wel het vliegwiel genoemd, kwam stil te staan. Langzaam maar zeker werd duidelijk dat de aflossingsverplichting hoger lag dan de inkomsten. Dan weet je natuurlijk hoe laat het is. Als bedrijven het salaris niet meer kunnen uitkeren betekent dat negen van de tien keer dat een faillissement onafwendbaar is.''