Van Barcelona naar Sliedrecht op 'museumstuk'

26 oktober 2011 om 00:00 Nieuws

SLIEDRECHT - Wanneer hij met het vliegtuig naar Nederland was teruggegaan was hij dezelfde dag nog thuis geweest. Toch koos de 19-jarige Michel Romijn ervoor om zijn terugreis vanaf de camping in Spanje waar hij zes maanden had gewerkt op de fiets af te leggen. Dik vijf weken deed hij over zijn reis van Barcelona naar Sliedrecht. Bijna 1500 kilometer legde hij af op een fiets die volgens anderen 'in het museum thuis hoort'.

Door Mirjam de Swart

De Sliedrechtse Michel Romijn besloot in het voorjaar van dit jaar dat de schoolbanken niet aan hem besteed waren. Hij stopte met zijn opleiding aan de MTS om het leger in te gaan. Helaas was daar een sollicitatiestop. Zijn baantje bij de videotheek gaf niet de voldoening die hij zocht en van het thuiszitten werd hij ook niet vrolijker. In april vertrok de Sliedrechter dan ook voor een half jaar naar Spanje om te gaan werken op een camping nabij Barcelona. Daar ontstond ook het idee om per fiets terug naar huis te gaan. De fiets, een oud modelletje met slechts drie versnellingen, vond hij ergens in de bosjes en knapte hij eigenhandig op. ,,Mensen verklaarde me echt voor gek. De leverancier van de camping waar ik werkte zei: 'dat ding hoort in het museum thuis, daar kun je niet mee naar Nederland fietsen'", lacht Michel Romijn.

Maar hij was niet van zijn plan af te brengen, ondanks diverse pogingen van voornamelijk zijn moeder. ,,Ik vond het helemaal niks. Doodeng toch, als je zoon helemaal in zijn eentje door Spanje en Frankrijk gaat rijden... Op een fiets. De dag voor hij aan zijn tocht begon, probeerde ik hem nog over te halen om gewoon met mij mee naar huis te gaan. Ik was daar om spullen op te halen die niet met de fiets meekonden. Maar hij was vastberaden. 'Als je me achterna komt haal ik de wielen onder je auto vandaan' kreeg ik te horen.'' En dus liet ze haar zoon gaan, maar niet voordat ze een goede jas en een paar fietstassen voor hem had aangeschaft. Echter, niet alleen zoonlief is in het bezit van een vastberaden karakter. Tijdens de vijf weken die Michel Romijn door Spanje, Frankrijk en België trok probeerde zijn moeder hem diverse malen over te halen. ,,Ga toch verder met de trein, zei ik dan. Net voorbij Parijs hadden we een korte ontmoeting en wilde ik zelfs mijn fiets meenemen. Dan had hij in ieder geval een fatsoenlijke fiets om de laatste 500 kilometer mee af te leggen.'' Maar ook dat aanbod sloeg Michel af. ,,Ik was wel erg blij met de laarzen die ze voor me meebracht. Die legerkisten had ik in de 'Belgische klei' hard nodig.''

Michel Romijn begon op 10 september aan zijn tocht. Het aantal kilometers dat hij aflegde verschilde per dag. Soms waren het er tachtig, maar vaker ook veel minder. ,,De weggetjes waar ik overheen reed waren vaak modderige landweggetjes of bergpadden met voornamelijk grove losliggende stenen. Daar was gewoon niet te fietsen. Ik denk dat ik meer dan de helft van mijn tocht heb gelopen.'' Om van Spanje naar Frankrijk te komen, doorkruiste Michel de Pyreneeën. Bergen met een hoogte van soms wel meer dan tweeduizend meter en stijgingspercentages van zes, acht of zelfs nog meer procent zorgde ervoor dat hij vaker liep dan fietste. ,,Ik had maar drie versnellingen, maar de tweede versnelling deed het eigenlijk niet zo goed. Op zo'n dag legde ik hooguit twintig kilometer af. Google Maps wees me de weg. Onderweg kwam ik wel fietsers tegen, maar die reden stuk voor stuk op de meest supersonische fietsen.''

Ondanks het 'opgelapte fietsje' had Michel weinig pech onderweg. ,,Ik reed slechts één keer een lekke band. Gelukkig had ik plakspullen mee, want fietsenwinkels ben ik onderweg nauwelijks tegengekomen. Ook zijn remblokjes moest hij onderweg een keer verwisselen omdat ze compleet versleten waren en tijdens zijn reis brak er een trapper van zijn fiets. ,,Ik was toen net in Orleans. Een grote stad, maar geen fietsenmaker te vinden. Uiteindelijk vond ik in een klein dorpje iets verderop de materialen die ik zocht. Maar al die tijd kon ik dus niet fietsen. Lopend doorkruiste ik Orleans."

Onderweg verbleef Michel in hostels, hotels, campings of gewoon in de wildernis. ,,Mijn reis was low budget. Voor mij geen luxe dus. Ik had een hangmat mee en een stuk plastic. Maar ja, ik had niet altijd bomen voor handen. Dan rolde ik mijn slaapzak uit op de grond en maakt een soort tentje van het plastic. Een matje om op te liggen had ik niet.'' Hij ontmoette interessante mensen waar hij mee aan de praat raakte. Sommigen gaven hem een kop koffie of een stokbrood, maar het grootste deel van zijn reis was hij op zichzelf aangewezen. Zijn avonturen hield hij bij via Facebook en hij maakte onderweg meer dan duizend foto's. ,,Soms stond ik met mijn laptopje tegen het raam van een hotel om verbinding te maken met internet. Dan kon ik snel even inloggen en schrijven waar ik was, wie ik had ontmoet en hoeveel kilometers ik had gereden.''

Het contact met thuisfront was minimaal. ,,We hoorden dan een paar dagen weer niks van hem en dan maakte ik me toch wel zorgen. Gelukkig konden we hem via Facebook een beetje volgen'', verzucht zijn moeder. Achteraf kijkt ze vol trots terug op het avontuur van haar zoon. ,,Het bewijst maar weer dat hij iemand is met ontzettend veel doorzettingsvermogen. Een ander had de moed waarschijnlijk allang opgegeven.''

Michel knikt. Geen enkel moment heeft hij zijn fiets in de wilgen willen hangen. ,,Dat zit niet in mijn aard. Als ik ergens aan begin maak ik het af ook.'' Inmiddels is de Sliedrechter ruim een week thuis. Zijn fiets staat in de garage. ,,Nee, fietsen is niet ineens mijn hobby geworden. Ik pak liever de brommer. Eenmaal thuis staat alweer een nieuw avontuur te wachten. Als alles goed gaat vertrekt Michel Romijn binnenkort voor vier jaar naar Dubai om opgeleid te worden tot monteur van scheepsmotoren. ,,Maar zodra ik de kans krijg, pak ik mijn spullen om te gaan reizen. Ik wil zoveel mogelijk van de wereld zien. Het liefst ook weer met deze fiets.''

Het avontuur van Michel is via www.Facebook.com/michelromijn terug te zien. De komende week zal hij de ruim honderd foto's die hij onderweg heeft gemaakt uploaden naar zijn persoonlijke pagina.

advertentie
advertentie