'Niets moet en alles mag'

Sliedrechtse Loomeyer tekent zestien jaar mandala's

SLIEDRECHT - Het begon met een simpel zinnetje in een folder: 'Je hoeft geen talent te hebben voor tekenen.' Daarop schreef Lenie Loomeyer (57) zich jaren geleden in voor een cursus mandala tekenen bij de Volksuniversiteit. Ondertussen is het zestien jaar later, tekent Loomeyer nog altijd mandala's en geeft ze verschillende cursussen. ,,Het is geweldig om te doen. Niets moet en alles mag.''

Door Annika Both

Bij binnenkomst vallen meteen de ingelijste mandala's aan de muur op. De een zwart-wit, de ander bijzonder kleurrijk. ,,Ik wilde heel graag tekenen, maar kon het niet. Ik had allerlei lessen genomen en cursussen en opleidingen geprobeerd, maar daar kwam niets uit. Wanneer men tekent, moet alles perfect zijn, het moet lijken. Mandala tekenen was een laatste poging voor mij en ik was meteen verkocht. Perfect lijken hoeft hierbij niet, je werkt namelijk puur met vormen.'' Loomeyer krijgt uitleg over de kleurenschijf, tekent haar allereerste stralingsmandala en maakt uiteindelijk met passer en liniaal complexe vlakverdelingen. 'Je leert stap voor stap hoe het in elkaar zit. Het betekende voor mij lekker bezig zijn met kleurtjes. Het is gewoon geweldig om te doen. Niets moet en alles mag.'

Ze wil meer over de mandala weten en verdiept zich in de essentie. ,,De mandala staat voor eenheid en heelheid. Alle belangrijke dingen in het leven zijn rond. Denk maar aan de planeten en je ogen. Jijzelf bent de kern in de mandala, de ruimte om je heen is je wereld. De mandala geeft jouw begrenzingen aan. Het is waar jij je bevindt, waar jij je beweegt.'' Gaandeweg raakt Loomeyer, in haar eigen bewoordingen, in de ban van de mandala. ,,Het mooie ervan is dat alles wat je tekent goed is. De mandala is een momentopname, die weergeeft wie jij bent. Het komt er in feite op neer dat je goed bent, zoals je bent. Wat dat betreft heeft het mijn leven veranderd, door die diepe betekenis. Ik had het mandala tekenen nodig om dat te ontdekken.'' Loomeyer is sowieso een natuurmens, maar krijgt door het mandala tekenen een wijdere blik. Alles wat ze ziet, wil en kan ze tekenen. ,,Het is ook een uitlaatklep geworden. Je wordt er namelijk rustig van. Je kan ook zo in een mandala zitten, dat je in een trance komt, in de zin dat je de wereld even vergeet.''

Eigen energie

Enkele jaren later leert Loomeyer twee kennissen de kunst van de mandala. Ook zij willen meer van het fenomeen weten. Het betekent het begin van een uitgebreid cursusaanbod door Loomeyer. Inmiddels geeft ze beginners- en vervolgcursussen, lessen in numerologisch en chakra mandala tekenen en symboolkaarten maken. ,,Numerologisch houdt in dat je je geboortedatum omzet in vormen en kleuren. Ieder heeft weer zijn eigen energie. Tijdens die lessen rekenen we ook het levenslotgetal uit, aan de hand daarvan kun je je karaktertrekken herkennen. Chakra staat voor verschillende energieën in je lichaam. Die kun je gestalte geven op papier in een mandala, maar ook zonder. De symboolkaarten zijn een soort mini-mandala's waar je een thema bij kiest. Dat kan het universum zijn of de vier seizoenen. Door middel van meditatie bedenk je daar woorden bij. De symboolkaarten gebruik je wanneer je een moment van inzicht nodig hebt. Ze zelf maken is mooi, want je eigen energie zit er in en je gebruikt je eigen woorden.''

Onbewust

Kort geleden heeft Loomeyer de opleiding therapeutisch mandala lezen afgerond. ,,Ieder vlak zegt wat over het verleden, het heden en de toekomst. Aan het kleurgebruik, de opbouw en de cirkelrand kun je zien of iemand boos is, teveel heeft gegeven, of verdriet heeft. De mandala is een momentopname, dus iedere tekening, iedere dag is anders. Daaruit blijkt dat je er onbewust heel veel van jezelf instopt.'' Volgens Loomeyer is dat nu juist het mooie van de mandala. ,,Het moet uit jezelf komen. Daarom heb ik mijn school ook Introspectie genoemd; de weg naar innerlijk aanschouwen.'' Ook zijzelf kwam tijdens het mandala tekenen eens tot een openbaring. ,,Ik ontdekte dat ik in mijn leven rondjes liep, dat ik ergens niet uit kwam. Ik tekende namelijk letterlijk voetstapjes. Dat betekende dat ik de cirkel moest doorbreken.''

Voor Loomeijer is het mandala tekenen een soort verslaving. 'Ik kan er niet mee ophouden. Alles wat ik zie en mooi vind, wil ik in een mandala verwerken.'

Meer weten? Zie www.introspectie-mandalatekenen.nl