Stichting Waardeburgh helpt de zorg in Orastie

SLIEDRECHT - ,,Toen we voor het eerst in een zorginstelling in Orastie kwamen, kregen de veertig personeelsleden er goede maaltijden en koffie. De veertig bewoners aten eenzijdig en dronken water.'' Herman Klop, voorzitter van de raad van bestuur van Stichting Waardeburgh, herinnert het zich nog goed. Nu, twee jaar en vier bezoeken later, is er door de hulp van Klop en zijn mensen veel ten goede gekeerd in de zustergemeente van Sliedrecht. ,,De instelling zit fris in de verf, we hebben veel gereedschappen gestuurd en de regionale overheid investeert inmiddels ook.'' Begin oktober komen drie verpleegkundigen en een tolk naar Sliedrecht om de fijne kneepjes van goede verzorging te leren.

Het begint in het voorjaar van 2010. De Werkgroep Sociaal Maatschappelijke Ontwikkeling laat een delegatie van een zorginstelling in Orastie overkomen naar Sliedrecht om te laten zien hoe hier zorg wordt geleverd. Daarbij werd onder meer locatie Overslydrecht van Waardeburgh aangedaan. Klop: ,,We hebben een rondleiding gegeven en naar aanleiding daarvan vroegen de delegatieleden of zij advies konden krijgen over het leveren van kwalitatief goede zorg. Wij hebben die handschoen opgepakt en zijn vanuit Waardeburgh met een club gemotiveerde medewerkers in het najaar van 2010 afgereisd naar Roemenië. We kwamen terecht in het plaatsje Georgio, grenzend aan Orastie.''

In Georgio blijkt al snel dat de Werkgroep Sociaal Maatschappelijke Ontwikkeling niet voor niets om aandacht heeft gevraagd. Herman Klop: ,,In de kleinste van de acht locaties die de zorginstelling in Orastie rijk is, troffen wij veertig mensen aan in de leeftijd van 18 tot 88 jaar. Het waren duidelijk mensen die diverse vormen van zorg nodig hadden, maar allen dezelfde vorm van zorg ontvingen. Er werd niet gelet op de behoefte van de individuele persoon. Er waren nauwelijks hulpmiddelen, mensen werden in lakens vanuit een bed naar de douche getild om daar - zo goed en zo kwaad als het kon - gedoucht te worden op een pallet. Het eten was eenzijdig voor de cliënten. Niet voor het personeel want dat werd gepaaid met behoorlijke maaltijden, waarschijnlijk ook ter compensatie van de lage lonen. Dit gold ook voor de koffie, het personeel kreeg koffie, de cliënten niet. Het gebouw had een lek dak, sanitair was vervuild, de kozijnen, voorzien van enkel glas, waren verteerd door houtrot en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kortom er was genoeg te doen.''

Sindsdien zijn er vier delegaties vanuit Waardeburgh naar Roemenië gegaan. Zo'n groep bestond veelal uit de directie, zorgmanagers, verpleegkundigen en medewerkers van de technische dienst en activiteitenbegeleiding. Klop vertelt: ,,Wij hebben primaire spullen geschonken zoals glijzeilen, bedzeilen, draaiplateaus, douchekoppen, wasmachines, koel- en vrieskasten en koffiezetapparaten. Maar ook gewoon meegeholpen met verven, de tuin opruimen en dergelijke om alles een beetje vrolijker te maken. Ons grootste belang is de zorg."

,,Voor de 40 cliënten zijn er weliswaar 40 medewerkers beschikbaar. Maar het deskundige personeel moet veel te veel bureauwerk doen, omdat de Roemeense overheid veel administratie van hen eist, zoals de inname van eiwitten/enzymen/zetmeel, gewicht enzovoorts. Opvallend is dat leidinggevende verpleegkundigen bijna geen operationeel werk verrichten in tegenstelling tot de mensen op de werkvloer. Ze laten de verpleging over aan de niet- of laagopgeleide medewerkers. Ook hierin heeft Waardeburgh verbetering aangebracht; juiste verantwoordelijkheid bij de juiste personen."

,,Op basis van onze eigen kennis en ervaring hebben wij voor hen een stappenplan met verbeteringen gemaakt. De hoofdpunten zijn: wie doet wat op welk tijdstip en hoe kunnen cliënten met wonden verantwoord gewassen worden. Om het leven van de cliënten te verbeteren hebben we samen met activiteitenbegeleiding gekeken wat de mensen aangeboden kan worden. De directeur van de zorginstelling heeft hulp gevraagd van het districtshoofd. Deze heeft geld geschonken om het tehuis te renoveren."

Inmiddels is het sanitair geheel betegeld, is er een nieuw dak gelegd en dubbel glas geplaatst. Ook de tuin is verder onderhanden genomen. Klop: ,,Dat is nog niet alles; in de eerste week van oktober 2012 komen drie verpleegkundigen van de Roemeense zorginstelling en een tolk naar ons in Sliedrecht. Wij kunnen hen hier laten zien hoe de besproken plannen bij ons in de praktijk worden gebracht. Al met al hopen we, dat onze inspanningen hebben bijgedragen aan het welbevinden van de mensen in de zorginstelling, voor nu en in de toekomst.''