Corina: 'Een Bijbel verbranden… dat raakte me!'

KERK OP STRAAT - ,,Het ging thuis niet meer, dus ben ik uit huis gegaan. Dat was moeilijk voor mijn ouders. Ook voor mij!'' Corina Vastenburg was eerlijk over zichzelf en haar zoektocht. Toen ik later mijn aantekeningen over haar weer doorlas, viel me op dat ze een thuis zocht. Dat was ook het eerste wat ze noemde: ,,Ik voel me thuis bij Kerk op Straat.'' In een tijd dat ze zich nergens thuis voelde, kwam ze als stagiaire in Pand 33 werken. ,,Vanbinnen onrustig'' vertelde ze. Maar ze merkte dat ze in Pand 33 haar verhaal kwijt kon. ,,Er werd hier met me gebeden.'' Ze ging meedoen met de diensten van Kerk op Straat. ,,Dat sprak me aan. Ik heb nu mijn rust gevonden met goede vrienden en alles wat God heeft gegeven. Hier kan ik mezelf zijn. Ik ben tot geloof gekomen. Vroeger konden ze wat mij betreft opzouten met geloof. Toen moest ik naar de kerk. Dat was voor mij een slaapplaats. Aan de andere kant kon ik het niet hebben toen een jongen een Bijbel wilde verbranden uit haat tegen het geloof. Ik zei: Geef het dan maar aan mij, dan geef ik het wel aan iemand die daar blij mee is. Een Bijbel verbranden… dat raakte me!"

,,In die tijd kon ik gelukkig bij mijn oom en tante terecht. Inmiddels is er veel veranderd. Ik praat weer goed met mijn moeder. Daar ben ik heel blij mee. Het contact met mijn broertjes en zusjes is weer goed. Vroeger was ik verlegen, nu ben ik opener. Ik zocht wel altijd de diepgang. Dat mis ik wel bij mijn leeftijdsgenoten, maar misschien vergis ik me.'' Ik vroeg toen: ,,Kun je wel goed met ouderen praten?'' Corina: ,,Dat hangt ervan af met wie en waarover. Soms zijn onderwerpen taboe.'' Ze vertelde verder over Kerk op Straat: ,,Daar voelde ik me getroost, maar soms ook verdrietig omdat ik inzag dat ik zelf ook niet altijd goed reageer. Ik ben nu meer betrokken op de mensen om mij heen. Ik wil graag goede gesprekken. Een goed gesprek doet meer dan een snelle knuffel. En soms doet een knuffel meer dan een gesprek.'' Ik vroeg of ze warmte zocht. ,,Ja!'' ,,Vind je afwijzing moeilijk?'' ,,Ja! Daar ben heel gevoelig voor. Dan denk ik direct, dat het aan mij ligt. Dan vraag ik me af wat er mis is met mij. Het doet pijn als iemand niets met mij te maken wil hebben. Het geloof helpt me dan om door te gaan. Dan probeer ik aardig te blijven voor die ander. Ik wil dat leren. Door aardig te blijven gaan mensen eerder aardig terugdoen. Soms sla ik me voor mijn kop als het niet gelukt is.'' Als negentien jarige heeft Corina al heel wat meegemaakt. Ik vroeg wat ze daarvan had geleerd. Ze had tamelijk snel haar antwoord klaar: ,,Door moeilijke perioden heen leer je het meeste. Je kunt leren hoe je jezelf kunt worden.'' Ze besloot met een paar glimmende oogjes.

Gerard Vrooland