'Ik hield God niet vast, maar Hij mij wel'

KERK OP STRAAT - ,,Geef maar koffie.'' Dat bestelde ik voor Teus Booij na de Korevaardienst. Hij vertelde dat hij onlangs bijna de fout inging. Iemand had bier in zijn flat achtergelaten. Bijna zou hij het gaan drinken. Toen kwam zijn zoon binnen. Direct wist hij weer dat hij van de drank moest afblijven. ,,Ik werd bewaard!'' Door financiële problemen, het verliezen van zijn werk en het sterven van zijn vrouw ging hij troost zoeken in drank. Hij kreeg vrienden die niet goed voor hem waren. De eerste keer ontmoette ik hem in een café. Ik nodigde Teus uit voor de Korevaardienst. ,,Een andere keer. Zondag is de verjaardag van mijn overleden vrouw. Die dag is te emotioneel.'' Op aandringen van een kennis kwam hij toch. Hij werd diep getroffen in die dienst. Hij hoorde twee liederen, die hij goed kende. Eerst het lied dat gespeeld werd bij de begrafenis van zijn vrouw, daarna het lievelingslied van hun beiden. De tranen kwamen en we baden voor hem. Er volgde nog een diepe crisis, maar toen kwam verandering. ,,Dat was nodig. Ik voelde me verlaten door God, maar ik had Hem verlaten. Ik gaf Hem de schuld tot ik zag dat ik het zelf had gedaan. Toen ik vastgelopen was vond ik 'toevallig' dat tegeltje met die tekst over de voetstappen in het zand. Daarin leek het alsof God de mens in de steek had gelaten, maar God droeg toen de mens. Ik zag mezelf daarin. Hij hield me vast. Als dat niet was gebeurd, was het nog erger met me afgelopen. Ik moest hulp zoeken voor mijn probleem, de Bijbel opnieuw gaan lezen en mijn zogenaamde vrienden van vroeger loslaten. Die zouden me weer meetrekken in de drank. Mijn echte vrienden kwamen weer. Ook mijn kinderen kreeg ik terug.''

Teus vertelde dat hij af en toe wel naar de kerk gaat, maar zijn hart ligt bij het Leger des Heils. ,,Overal waar Gods liefde is, daar is de kerk. Ook hier in deze dienst. Eigenlijk ben ik nog steeds een heilsoldaat. Ik was muzikant in het Leger en een tijdlang deed ik jeugdwerk. Daarom spreekt mij het werk van Pand 33 zo aan en Kerk op Straat. Het Leger des Heils begon 125 jaar geleden in een danszaal. Kerk op Straat werkt in het café. In het Leger aten we met elkaar. Hier krijg je gratis koffie.'' Ik keek hem aan. Een heilsoldaat die aan de drank was geraakt en nu weer het werk van een heilsoldaat wil doen bij Kerk op Straat. Ik vroeg hoe hij tegen zichzelf aankeek. ,,Als waardevol voor God. Ondanks mijn fouten en afdwalen.'' ,,Zie je jezelf nog als een alcoholist?'' Even moest hij nadenken. ,,Nee, met Gods hulp niet meer!'' ,,Zou je mensen iets willen zeggen?'' ,,Ja! Blijf van de drank af! Daarmee wil ik mensen helpen.'' Ik vroeg wat Piet Bot dan moest doen. ,,Nee, dat bedoel ik niet. Een biertje mag, maar niet aan de drank gaan. En Piet is hier ook een soort sociaal werker.''

Gerard Vrooland