Column Leon Boer: Oude kranten

,,Al enkele jaren hebben wij in Sliedrecht een blauwe container. Daar verzamel je dan al je papier en oude kranten in. Vrijwilligers van verschillende verenigingen komen de container met behulp van de gemeente eens in de maand weer leegmaken. De opbrengst daarvan gaat naar de vereniging van de vrijwilligers. Goed geregeld lijkt mij. Vroeger deden wij ook al zoiets. Een vriendje had bedacht dat we geld gingen inzamelen voor het Ooievaarsdorp. Wij huis aan huis langs met de vraag: Heeft u nog oude kranten? Deze werden dan op een oude kinderwagen geladen en naar huis gebracht. Na een paar weken ophalen was de schuur vol en vonden de ouders van dat vriendje het ook wel genoeg. Mijn vader had een busje en alle kranten werden ingeladen. Je had toen op de Rivierdijk nog een handelaar die onder andere oud papier inkocht. De man zou ongetwijfeld een andere naam hebben gehad, maar hij stond bekend als Jan Poep. Na onze collectie papier te hebben uitgestald op een enorme weegschaal ging de man in de weer met gewichten om de weegschaal in balans te brengen. Om onze winst wat te vergroten gingen wij tijdens het wegen ook op de weegschaal staan. Al mopperend dat hij het niet kon begrijpen, moesten er nog meer gewichten worden aangerukt. Hoeveel het precies was weet ik niet meer, maar het geld hebben we keurig afgegeven bij het Ooievaarsdorp. Oude kranten ophalen is vandaag de dag dus geen optie meer om wat geld bij elkaar te sprokkelen. Nu zag ik laatst iets wat ik wel wist, maar nog nooit gezien had. Bij de vuilcontainer waar ik langs liep stopte een grote auto van een duur Italiaans merk. De man stapte uit en zijn vrouw bleef in de auto. De container werd geopenden hupkop voorover verdween de man in de container. Zakken werden op straat gegooid en de man kroop weer naar buiten. Zijn buit werd op straat geopend en nauwkeurig nagekeken op bruikbare spullen. De spullen die door de selectie kwamen werden in de kofferbak van zijn bolide opgeslagen en het afgekeurde materiaal met een grote boog weer in de container gegooid. Struikelend over mijn eigen voeten van verbazing liep ik verder. Deze man kon toch niet zo arm zijn? Zijn auto sprak dat tegen. Wat was dan de reden? Ik kan er alleen maar naar gissen. Meteen daarna kreeg ik medelijden met de man. Niet dat ik zijn gedrag zielig vond, maar meer over het feit dat de container binnenkort zal worden vervangen door een ondergronds exemplaar waar je niets meer uit kan halen. Hoe moet dat nou? Komt er straks misschien een plekje op de gemeentewerf waar mensen met deze hobby naar hartenlust kunnen graaien in ons afval? Als die man afhankelijk is van dat afval om zijn gezin te kunnen onderhouden moeten we misschien een baan creëren als afvalsorteerder op de werf. Ik kan getuigen van zijn ervaring! Dat dan weer wel.