Kees: 'Mijn psychose bracht mij tot God'

KERK IN DE KROEG - Kees van der Aa wil graag zijn verhaal vertellen. ,,Ik denk dat anderen die problemen hebben met hun geloof hier iets aan hebben.'' Kees vertelde over zijn koppigheid als puber. Hoe hij naar de kerk moest en in die tijd een beangstigend godsbeeld opbouwde. ,,God werd voor mij een straffende God.'' Zijn geweten begon hem aan te klagen. Doodsangsten speelden op. Hij kon goed leren, maar deed uiteindelijk niets met zijn opleiding. ,,Ik had last van nachtmerries. Ik droomde bijvoorbeeld dat ik in een beklemmende ruimte was. In mijn angst bad ik… Ik kreeg geen antwoord… Bad weer… Weer geen antwoord. Na een derde gebed ging plotseling een luik open en kon ik rustig naar buiten. Ondanks alle verwarring en onzekerheid door mijn duister godsbeeld, was God blijkbaar toch met mij bezig. Ik was zeer beïnvloedbaar. Ik had totaal geen persoonlijkheid en een slechte gezondheid.''

Hij zag hoe graag zijn moeder wilde dat hij met God ging leven, maar hij trok zich daar niets van aan. Op zijn vierentwintigste kreeg ze longkanker en ze leefde daarna nog twee jaar. Alcoholisme, gokverslaving en angsten verziekten het leven van Kees. Op 33-jarige leeftijd kreeg hij een ernstige psychose. Intussen moest hij ook behandeld worden voor schizofrenie. ,,Na mijn psychose hoorde ik een stem: Het is volbracht! Dat was God!'' Ik vroeg Kees: ,,Je wilt dus zeggen, dat ondanks jouw koppigheid, jouw ongehoorzaamheid en alle verwarring die je daardoor kreeg, God jou niet heeft losgelaten?'' ,,Ja! Later kwamen er gelukkig mensen, die mij leerden hoe God werkelijk is. Ik ging meer persoonlijkheid te krijgen. Toen ik een gezonde kijk op God kreeg, leerde ik ook gezonder naar mezelf te kijken. Dat was soms best confronterend. Ik zag mijn eigen zwakheden. Net zoals we vandaag in de kroegdienst hoorden. Een pretje is niet altijd een echt pretje. Denk maar aan het korte plezier van een gokverslaving. Ik bid nu: Verlos me van mijn gok- en alcoholverslaving en mijn obsessieve kooplust. Ik heb het nu meer onder controle, ook al is het niet helemaal verdwenen. Het vreemde is, dat mijn psychose mij tot God bracht. Steen voor steen werd mijn koppigheid afgebroken. Angst en twijfel verdwenen en vertrouwen kwam terug. Ik leer dat mijn eigen maatlat een struikelblok voor mij is geworden. Natuurlijk heb ik nog wel vragen. Zo blijf ik het moeilijk vinden dat mensen in een hel terecht kunnen komen. Wel merk ik dat er boze machten zijn. Die heb ik in mijn eigen leven toegelaten, toen ik vloekend naar de kerk ging. Nu is dat gelukkig anders. Ik begon met een slecht godsbeeld, maar daardoor ben ik wel met God bezig gebleven en Hij met mij.''

,,Kees, bedoel je dat God met kromme stokken rechte slagen kan slaan?'' Kees knikte. Ten slotte vroeg ik of hij nog iets bijzonders wilde benadrukken in dit interview. Even moest hij nadenken… ,,Dat in God geloven, zoals Hij echt is, je gelukkig maakt. Problemen blijven er altijd, maar je bent er geestelijk tegen bestand.''

Gerard Vrooland