Waardering, dank en respect uitgesproken op Veteranendag

SLIEDRECHT - Ze waren er: met vele tientallen kwamen de oud-militairen, de nog bij defensie werkenden, de weduwen van en familieleden op zaterdag 22 juni naar de Sliedrechtse Veteranendag in restaurant de SeniJoor in Overslijdrecht. Ze waren er: In Nederlands-Indië, Korea, Nieuw-Guinea, Libanon,Bosnië, Irak en Afghanistan. Ze vochten er of namen deel aan vredesoperaties. Via deze door de gemeente aangeboden Veteranendag werd nog eens benadrukt dat zij respect, lof en waardering verdienen voor hun inzet en deelname.

,,Waar heb jij gezeten, wat deed je daar, wanneer ben je er geweest, hoe lang, ben je nog terug geweest?'' Jonge vrouwen en mannen en oude mannen, soms met een flinke rij decoraties op de borst, wisselen ervaringen uit, vertellen wat ze in die vreemde, verre landen hebben meegemaakt en wat dat voor hen betekende. De vrede herstellen en bewaken, proberen te voorkomen dat strijdende partijen in contact kwamen met elkaar, de burgerbevolking helpen, herstelwerkzaamheden uitvoeren, het landsbelang verdedigen of ondersteuning geven aan de eenheden die aan de frontlinies vochten. Een van hen was een bakker, ,,ik wil mijn naam niet in de krant, ik ben maar een van de velen'', en hij ging als dienstplichtig militair naar voormalig Nederlans-Indië. Daar was hij kok, bakker en kantine-medewerker. ,,Pas na drie jaar mocht ik weer naar huis.' Ik kom hier om te kunnen praten over wat ik heb meegemaakt, te delen, mannen te ontmoeten die er ook geweest zijn.''

Stil

Reservist 1e luitenant Els Kommer vertelt de aanwezigen aan de hand van beeldmateriaal wat zij als gemilitariseerde burger had ervaren in Novi Travnik in Bosnië. ,,Er waren mijnen, mijnen, mijnen.'' Kommer werd twee keer uitgezonden via IFOR en SFOR en werkte er als röntgenlaborante in het ziekenhuis waar ze te maken kreeg met de (zwaar)gewonden. ''Deze mensen kende je en dat maakt het zo zwaar. Ik heb er veel geleerd waar ik nu nog steeds van profiteer en heb er vriendschappen aan overgehouden.'' Tony van Hienen, nog steeds als adjudant actief in het leger, was er ook, hij reed daar op een tank en probeerde de vechtende partijen uit elkaar te houden. Hij gaf Kommer 'de Kompasjes' die hij steeds van thuis ontving ,, daar was ik blij mee, zo bleef ik een beetje op de hoogte van wat er in Sliedrecht gebeurde.''

Burgemeester van Hemmen drukt het respect en de waardering uit voor wat de veteranen deden, hoe moeilijk het voor hen kon zijn, niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. ,,De sporen die het deelnemen aan de strijd of de missies nalaten, zijn soms groot. Wij zijn trots op jullie, we zijn dankbaar voor jullie inzet en wat jullie daar gedaan hebben.''

De twee minuten stilte die in acht worden genomen zijn indrukwekkend, mannen en vrouwen staren voor zich uit, in gedachten bij hun maten, bij wat ze meegemaakt hebben. Er vloeit een traan, er klinken diepe zuchten. Dan volgt het Wilhelmus dat uit volle borst wordt meegezongen door iédereen.

Tijdens het informele samenzijn wordt nog meer gepraat en uitgewisseld. De dag wordt afgesloten met een gezamenlijk maaltijd. Eén plaats wordt wel gedekt maar wordt niet bezet. Daar staat een brandende kaars voor hen die niet meer bij deze Veteranendag konden zijn maar in gedachten altijd blijven bestaan.