Speelsters blikken terug op wedstrijd

SLIEDRECHT - De volleybalsters van Sliedrecht Sport gaan zich opmaken voor het vervolg van een nieuw Europees avontuur, dat het gezelschap volgende week naar het Noorse Steinkjer voert. Middels een tweede zege op het Hongaarse Vasas Óbuda Budapest werd het ticket bemachtigd voor de tweede ronde in de Europese Challenge Cup, waarin overigens ook de teams van Alterno en VC Sneek (zij spelen tegen elkaar) zullen aansluiten.

Na een grillige vijfsetter (25-22, 14-25, 25-21, 9-25, 9-15) kon trainer-coach Appie Krijnsen met opluchting beamen, dat zijn goede gevoel vooraf hem niet in de steek gelaten had: ,,Ik was ervan overtuigd, dat wij hier gingen winnen, maar dat het op deze manier ging, kon eigenlijk niemand vooraf verzinnen. Wij hebben drie uitstekende sets afgewisseld met periodes, waarin wij het even helemaal kwijt waren. Daar zal nog eens uitvoerig over nagepraat moeten worden; voor het overige zijn de opdrachten goed uitgevoerd en zijn wij de verdiende winaar."

Sliedrecht Sport kon op belangrijke momenten terugvallen op de routine en klasse van twee meer ervaren speelsters binnen de selectie: teamcaptain Nienke de Waard en passer-loper Esther Hullegie. Laatstgenoemde wil na een mislukt vorig seizoen (een slepende blessure hield haar maanden aan de kant) een toonaangevende rol spelen binnen de selectie. Zondagavond gaf zij haar visitekaartje af in sporthal Vasas Sportcsarnok nadrukkelijk af, door de hoogste score bij de analisten neer te leggen met 21 gescoorde punten. Ook Nienke de Waard, die haar 26e Europese wedstrijd speelde, nam haar team in de beslissende vierde en vijfde set nadrukkelijk op sleeptouw. Beide dames deelden een kamer op de vierde etage van het luxueuze hotel Helias in de Hongaarse hoofdstad en hielden op speciaal verzoek van deze krant een klein dagboek bij:

Zaterdag 1 november

Nadat we vorige week zaterdag in een spannende wedstrijd met 3-2 wisten te winnen van Budapest stond voor vandaag de reis naar Hongarije gepland. Om half 8 in de morgen stond de bus klaar om ons naar Schiphol te brengen. De bus was op tijd op de luchthaven, maar Appie ondervond wat problemen met de NS. Brabantse koperdieven hadden in de vrijdagnacht met hun vernielingen behoorlijk veel vertraging veroorzaakt op het traject tussen Tilburg en Utrecht, waardoor het voor hem uitliep op een erg duur ritje met de taxi om de vlucht te halen. Maar we waren compleet, dus inchecken, bagage afgeven, even shoppen en dan boarden. Dat shoppen liep voor een drietal iets uit, waardoor zij door een vriendelijke dame werden omgeroepen en verzocht werden om zich zo snel mogelijk naar Gate D 82 te begeven. Uiteindelijk allemaal in het vliegtuig en dus konden we gaan. De vlucht was prima en om half 2 waren we in het hotel. Daar gingen we meteen lunchen gevolgd door een wandeling langs de Donau. Vervolgens mocht iedereen lekker uitrusten. Om 18.00 uur stond de training gepland. De hal heeft een houten vloer en ziet er verder echt als een Oostblok sporthal uit. Een nadeel is, dat er over de hele vloer een soort van hars ligt, dat door de handballers wordt gebruikt en wat voor ons bij het duiken geen pretje is. Met zijn allen wisten we een goed niveau te halen op de training. Na het diner kon iedereen moe maar voldaan richting bed. Op naar morgen, de wedstrijd!

Zondag 2 november

Na een goede nacht verschenen we om 9 uur aan het ontbijt om vervolgens de wedstrijd training af te werken. Bij een wedstrijd op Nederlandse bodem trainen we ook op de dag zelf maar dan ongeveer 4 uur voorafgaand aan de wedstrijd. Nu dus in de ochtend, wat toch altijd weer even wennen is. Na een uur getraind te hebben stapten we nu ook tevreden van het veld af.

Na de lunch stond de analyse nog op de planning. Voor de volleybalkenners misschien wel even leuk om te vertellen hoe dit gaat. Per rotatie van de tegenstander worden alle aanvallen vanuit onze serves achter elkaar geplakt (vanuit de goede passes). Zo kunnen wij zien in welke rotatie de spelverdeler welke aanvaller het meest aanspeelt en welke opties wij het beste in de blokkering kunnen nemen. We gaan alle 6 rotaties af en kunnen ook meteen goed zien wat we al goed deden of nog beter of anders kan. Appie of Erik zetten zo nu en dan het beeld stil om bepaalde zaken te verduidelijken. Na dit bestandje krijgen we ook nog wat min-passes te zien. Met welke serves hebben ze het meeste moeite en wat wordt ons service-plan? Deze keer kregen we ook nog een bestandje te zien met goede aanvallen en acties van onze kant, dat geeft altijd weer een goed gevoel. Met de analyse in ons hoofd kon iedereen even gaan rusten. De één maakt graag een 'powernap' en de ander luistert muziek, kijkt een serie of leest een boek. In de tussentijd is er nog de ruimte om je te laten behandelen door Ruben. Om 16.00 uur verscheen iedereen voor een soepje in het restaurant. Yes, we mogen bijna. Vlak voor de warming up komt onze vaste kern supporters binnen wat altijd bijzonder blijft tijdens een Europese wedstrijd.

Het leek alsof we de wedstrijd begonnen met de handrem erop. Misschien wat spanning, wennen aan het aanwezige publiek? Als team werden er teveel fouten gemaakt waardoor we de eerste set verloren. Toch kwamen we nog redelijk dichtbij waardoor we vol goede moed de tweede set ingingen. Flo wist meteen een flinke voorsprong te creëren aan het begin die we niet meer uit handen gaven. Het was duidelijk dat we onze afspraken gedisciplineerd moesten uitvoeren om de tegenstander onder druk te houden. In het begin van de derde set lukte dit ook, maar halverwege kregen we een lange serie tegen. We baalden hier duidelijk teveel van waardoor de derde set weer verloren ging. Toch kwamen we aan het einde van die set weer redelijk dichtbij waardoor de vierde set weer vol vertrouwen werd gestart. En hoe, deze keer leidde Lisa ons naar een riante voorsprong. De afstand was al vroeg heel groot, Budapest kreeg bijna geen bal op onze grond. Na zo'n briljante set wil je meteen door met de laatste set. De taken werden goed uitgevoerd, bepaalde punten uit de analyse herhaald om zo ook de vijfde set binnen te slepen en een golden set te voorkomen. Missie geslaagd! Ook in de vijfde set lieten wij duidelijk zien de betere ploeg zijn. Juichend en springend konden we zingen: wij gaan naar Noorwegen!

De avond werd traditioneel afgesloten met een etentje inclusief ouders en sponsoren. Vervolgens werden er plannen gemaakt om een badhuis te bezoeken, bikini's aan, badjassen mee, vervoersplan gemaakt, we waren er klaar voor. Helaas, hij was dicht op zondagavond. Stonden we dan. We gooiden onze charmes in de strijd bij het personeel van het hotel, dan maar het zembad in. Helaas zonder succes. Cranium (bordspel) verscheen op tafel, kleien, tekenen, imiteren, neuriën; we zijn van alle markten thuis.

Maandag 3 november

Opstaan en de terugreis ingaan is een stuk fijner met een overwinning op zak. Helaas wel wat vertraging met de vlucht, maar de stemming is goed. Er wordt gesproken over de volgende ronde, hoe zit jij dan met studie? Ik heb tentamens, chill hè, hoef ik ze niet te maken! Gaat het lukken met werk? Ja, vrije dagen inleveren hè, daar gaat mijn kerstvakantie!

Aangezien we over ongeveer een week alweer vliegen, wordt er meteen actie ondernomen. We vragen ons af waarom we niet meteen door kunnen vliegen naar Noorwegen? Lijkt ons wel wat.

De verdere terugreis verloopt voorspoedig. Morgen weer een normale werk of studiedag gevolgd door de training. Na zaterdag mogen weer toeleven naar een nieuwe Europese wedstrijd, nu al zin in!

Aanstaande zaterdag (aanvang 16.30 uur) gaat Sliedrecht op bezoek bij het debuterende CSE VC Zwolle, dat op een verdienstelijke zevende plaats staat in de eredivisie. Van onderschatting mag sowieso geen sprake zijn, het duel dient als serieuze voorbereiding op de eerste wedstrijd tegen het Noorse Stod Volley Steinkjer, woensdag 12 november (19.00 uur)