Zwarte Pieten

Al eeuwenlang is onze Piet,

Een leuke man, wie kent hem niet,

De trouwe knecht van klaasje,

Hij kleedt zich grappig en hij lacht,

Maar nu is hij het haasje.

Er is nu echt wel veel gezeur,

Niet over hem maar wel zijn kleur,

Die staat nu ter discussie,

Hij is een man en hij is zwart,

En heeft geeneens een zussie.

Dat kan toch niet in deze tijd,

Dat geeft gedonder echt, geheid,

Dus moet er iets gebeuren,

De kleur misschien of het geslacht,

Of beiden af te keuren?

En iedereen die heeft gelijk,

Met de historie in de kijk,

Is er een goede reden,

Want lange tijd was Nederland,

Niet goed in het verleden.

Een mogelijkheid zou kunnen zijn,

Dat vinden we dan allen fijn,

Om Klaasje zwart te maken,

De baas van 't stel is dan ook zwart,

En zo 't verzet te staken.

De pieten nemen zussen mee,

Op elke Piet een stuk of twee,

In allerhande kleuren,

Een broek die zal ze echt niet staan,

We trekken ze een rokje aan,

Daarmee is 't feest opnieuw gereed,

En staken we het zeuren.