Dubbelde fêêsdaege dut jaer

SLIEDRECHT Nò nooit hè ‘k zôô zitte tobbe over ’n praotjie op pepier mè jullie as deuze keer. Sjongejonge, wà ken d’r wel in en wat nie? Waffere naom mò me dut praotjie geve? ‘k Weet nie êêns waer ‘k mee mò beginne. ‘k Ben al ’n paor keer overnieuw begonne, het aalles al meer kere gewist en ben gestopt om aalles êêst nog is goed te overdenke. Aalle ellende van die rotziekte vanaf ’t begin nóg is bepraote? Neeje, hee. Herhaole wà Rutte te vertelle had over hoe ’t vedder aamel mos gaon? Belnêênt! Over de praotpergrammaos op de tillevisie? Assieblief nie! Over aanderande mêêninge en raore praotjies die soms de rondte doen op digitaole apperaote? Nee hoor, gêên spraoke van!

Wà me écht bezig ken houwe het aalsmor te maoke mè mense. We kenne ondertusse aamel wel verhaole over ziekehuisopnaomes, begraefenisse, leve in afzondering en hôôge aantalle besmettinge. Schrik, angst en bezurregdhaaid groeie daegelijks. Eênzaomhaaid en raedelôôshaaid neme toe. Hoe zal ’t motte nae ontslag of nae opheffing van ’n bedrijf? Hoevel mense kanne ’s nas nie slaepe en legge in bed te draaie deur tobberaosies over de (klaain-) kaaindere? Andersom: hoevel mense hebbe zurrege om de ouweloi? Om de vaoder, moeder of om aallebaai?

Hier in huis hè me overwoge om dut jaer mor gêên kersbôôm te doen. Al gaauw wier d’r beslote dat juist wél te doen. Lae me mor perbere om de plussies veraal ok te zien en te telle. Dat heerlijke bezoek aan vriende die me hêêl lang nie hadde gezien. De onverwachte praotjies op de mart mè mense die me in jaere nie ontmoet hadde en een tillefoontjie van ver weg. De dreumes die vanaf z’n steppie roept: ”Pas op, ik ben d’r weer, hoor!” Goed nieuws over ’n vriend die vanuit ’t ziekehuis naer huis mag. M’n man en maotjie die opêêns zegt: ”Kom hier, êêst een dikke zoen. Wat hè me weer lekker gegete!” De man bij die hôôge trap van ’t Maarewedeplaain die zegt: “Kom mor, mevrouw, die grôôten dôôs draog ik wel eve naer beneejene!” Tuurlijk snap ‘k wel dat ’t pietluttige niemendalleches zijn, mor ‘k word ‘r wél blij van.

Met deuze vôôbeelde van grôôte zurrege en aanderande klaainighaaidjies hè ‘k meschie wél voor veul mense 't dubbelde van de fêêsdaege laete zien. De verdrietige lezers wens ‘k extrao staarekte en kracht. De nie-tobbende lezers wens ‘k van harte veul dankbaorhaaid. Aal wat wenselijk is, hee!

[Korrie Lissenburg–van Genderen