Van die raore gewoontes

SLIEDRECHT - Hebbe jullie ok van die raore gewoontes? ‘k Zal d’r mor gelijk mee voor d’n dag komme. D’r hang al ’n dikke week een leuk nieuw stellechie aan de deur in onze slaepkaomer, een soort troichie en een bijpassend vessie waer ‘k aareg blij mee ben. Gebore in d’n hongerwinter zatte me as kaaind nae d’n ôôlog aallemael zô ’n bietjie in ’t zellefde schuitjie. Veul huisouwes mosse ellek dubbeltjie omdraaie. Onze moeders wazze aallemael hêêl de week druk bezig in huis en mosse aareg zuinig weze. Hadde ze is ’n vrij uurtie, dan zatte ze nog te braaie of te haoke en ’t naaimesien kwam veul op taofel. Met een aaigegebraaide nieuwe troi was ie aareg blij. Mijn moeder was netjies, aalles had ’n vast pleksie in ’n kast, mor een week lang moch iets nieuws aan m’n slaepkaomerdeur hange. Venochend, ’t wier al schemerig licht, zag ‘k dat nieuwe paksie weer hange. Wat ’n raore gewoonte. Inêêns wis ‘k waerom dat ‘t ‘r hong, ’t Deej me dankbaor trugdenke aan hêêl aareg lang geleeje as ie wat nieuws had.

Nog ’n raore gewoonte hè me. We zijn aallebaai nogaal bewaorderig. Iets wà nog goed is, doe je nie weg. Je weet mor nooit hoe ’t nog is van pas komt, zee Moechie aaltijd. Daerdeur staon d’r dôôze op zolder mè van aalles en nog wat. Lieverlee gong ‘k beseffe dat ’t nie allêên fikfakkerijchies wazze, mor echte herinneringe van onschatbaore waerde. Zôôdoende hangt ‘r nou sund kort bove de trap een schattig klaain lere tassie dà ‘k ooit is và m’n opoe gekrege het. ‘k Zie me d’r nóg mee lôôpe, zô trots as een paauw. Daernaest hangt ’n kloenezaksie dà m’n opao zellef gemaokt had. Opa Van der Vlies, van de fietsewinkel in Wijk A, gong graeg Overdiep peure. Hij maokte z’n aaige nette daervoor. Voor aal z’n zes dochters boette hij een net om knotte wol in te bewaore. Omdat ik as maaisie al graeg handwaarekte kree ‘k ‘r êên in ’t klaain. ‘k Ben d’r nog aaltijd blij mee.

Een koffiepot van Basse opoe, de tôôverlantaeren van Ome Jasper en de weegschaol mè gewichies uit z’n winkel in Wijk A, aalles is nog hier in huis te vinge. Een schilderij van ome Wim met een poveraer d’r op, en Pachies kunstwaarek met ’n tafferêêl uit Wijk D. Aalsmor meer dinger komme lieverlee uit de dôôze en krijge een pleksie. Leuk, hee. Of ’n raore gewoonte?

Korrie Lissenburg