Echt Sliedrechts - Sambal bij

Heel, heel lang geleden. Toen ik als klein meisje nog boodschappen samen met mijn moeder deed, stond hij er al. De geur van frituur doet je op de parkeerplaats reeds watertanden. Passeren zonder iets te kopen lukt niet. En klagen dat je aan moet sluiten in een veelte lange rij al helemaal niet. Want je weet, dat de beloning voor die hagelbui op je hoofd, het laten varen van je goede voornemens, die euro eigenlijk bedoeld voor de boodschappenkar en de niet zo frisse adem van de buurman op je hielen, het dubbel en dwars waard is. 

Een smaakt altijd naar meer, dus bestel je er voor de zekerheid twee. Of misschien zelfs drie. Onhandig, maar zo verleidelijk, met de wegwaaiende servetten rood van de sambal en met een verbrande tong van de nog gloeiendhete snack, verlaat je als gelukkigste mens op aard het plaats delict. 

We hebben het hier natuurlijk over, door sommige terecht een legende genoemd, onze loempiaverkoper nabij de Jumbo kerkbuurt. In weer en wind, corona of niet. Op de loempiaboer kan je rekenen. Tot een aantal weken geleden. Met als enige uitje de wekelijkse boodschappen viel het verzuim van de welbekende witte kar op wielen nog eens extra op. Zelfs op facebook werd een oproep geplaatst of iemand wist wat er met de ‘loempiaman’ gebeurt zou zijn. Ziek? Vakantie? Het schokkende nieuws volgde, dat de beste man niet meer zou leven ging als een lopend vuurtje door ons dorp. Net dat je als kind het schoolplein immens groot vond, was in mijn ogen de loempiaverkoper zeker al honderd jaar oud. Dat we allemaal een keertje de overtocht maken is een feit. Toch, had het me zodanig van mijn stuk gebracht dat ik met weemoed terug dacht aan, inderdaad, die goeie ‘ouwe’ tijd. Sliedrecht zonder de loempiaboer is als een bioscoopbezoek zonder popcorn. Een kroegentocht als de BOB. Een middagje winkelen zonder scoren. 

Gelukkig, nog amper 24 uur later werd deze gemoedstoestand doorbroken met het goede nieuws dat Chinh Hien Nguyen aka loempiaverkoper nog leeft. Hij was helaas getroffen door  een herseninfarct, maar al wel aan het herstellen. Zijn zoon, Hoa Nguyen, bevestigde dit bericht met een mooie foto van onze befaamde Sliedrechter staand aan zijn ziekenhuisbed. Daaronder volgde de oproep:

Wie een kaartje wil sturen aan Chinh Hien Nguyen? Kaarten mogen naar het Rijndam Revalidatie, Afd. Neuro-2, T.a.v. C.H. Nguyen, Postbus 23181, 3001 KD Rotterdam.

Hierbij wens ik meneer Ngugen heel veel beterschap. Mijn kaartje zit al in de bus. Hopelijk tot snel.

Kelly Petrie