Echt Sliedrechts - Big Apple

We waren een week of twee geleden met een aantal journalisten uitgenodigd voor een bijeenkomst in het Raadhuis. Het zou gaan over de plannen in Sliedrecht Noord en een deel van de andere woningbouw die de komende jaren in Sliedrecht gaat plaatsvinden. Zo’n bijeenkomst is weer eens wat anders dan een rondje Koningsdag, Bevrijdingsvuurwerk of kleedjesmarkt, want mensen, wat ís er veel te doen de laatste tijd in Sliedrecht. Maar een dergelijk persgesprek is ook een welkome ‘break’ van het andere werk en goed voer voor een verhaal.

Er was een powerpointpresentatie en wethouder Ton Spek vertelde over de bouwplannen in het dorp. De bouwplannen in het dorp moeten leiden tot een groene zone door het dorp naar de wijk over het spoor, met in totaal 2100 koopwoningen en 400 huurwoningen meer. Hij voegde toe: ,,En op Noord moet een groot anderhalf tot twee kilometer lang park komen met nieuwe fiets- en wandelroutes, waar je vrij kunt recreëren, waar je kunt sporten, voor ontmoeten en spelen. Het park vormt een tweehonderd meter brede buffer tussen de Betuwelijn en de nieuwe wijk. Aan de dorpskant hebben we nu hoogbouw bedacht en hoe dichter je naar de polder komt, hoe lager de bebouwing wordt.”

En opeens lag ik in dat park. Ik liep er een rondje, fietste er met mijn kinderen en lag er lekker een boekje te lezen in de zon. Ik liep een rondje door het dorp, via de Kerkbuurt, langs de singel en ik haalde een koffie on-the-go bij dat ene leuke tentje. Ik sliep in een van de woningen in de nieuwe flats met het uitzicht op het park. Het was bijna of ik in New York... Ruw werd ik verstoord uit mijn dagdroom over het Central Park van Sliedrecht, toen Spek vervolgde: ,,Maar we willen natuurlijk dat de nieuwe wijk op Noord goed bereikbaar is, we bouwen geen tweede Wijngaarden.” ‘Fair enough’, dacht ik, je wilt natuurlijk wel dat dat mooie nieuw te bouwen stukje Sliedrecht straks echt bij het dorp hoort.

En zo blijkt maar weer eens dat ook een klein dorp grote ambities kan hebben. En dat je je met wat dromen zomaar het gevoel van de stad die bijna zesduizend kilometer verderop ligt kan hebben. Ik pleit voor een nieuwe slogan: Sliedrecht, the village that never sleeps.

Marjanne Dijkstra