Voorbijgangers

Verdwaalt u ook wel eens op het internet? Ik vind mezelf wel eens al lezend, kijkend, de tijd vergetend terug in een hoekje van het web. Zo belandde ik een tijdje terug in een fotoarchief met honderden foto’s van historisch Sliedrecht. Prachtige plaatjes zaten ertussen. 

Foto’s  van een enorme optocht over de Stationsweg op Koninginnedag, begin vorige eeuw – mannen in pak, vrouwen met hoed. Een foto van een etalage van weleer, waarin een ondernemer met posters duidelijk wilde maken dat hij autoverkeer op de Kerkbuurt wel zag zitten – het is wel duidelijk dat de geschiedenis zich herhaalt. Foto’s van de al tijden gesloopte Bonkelaar, het oude pand van Beuzekom, het ongedempte Middeldiep – ineens voel ik me oud, want ik herken het stuk voor stuk. 

Je zou er melancholisch van worden: hoeveel duizenden mensen hebben al niet door ons dorp gefietst, wegen aangelegd, huizen gebouwd of juist afgebroken? Hoeveel kinderen hebben al niet, vrolijk uitgedost in rood-wit-blauw, met elkaar de aubade gezongen? Hoeveel stralende stelletjes hebben al niet de trappen van het raadhuis beklommen? De vorige generaties, grotendeels al vergeten. Niet meer dan voorbijgangers in de tijd. Het doet me denken aan een gedichtje waarin de dichter zichzelf als het ware ziet lopen, bezien vanaf grote hoogte: “Mijn ogen gingen open, / of ik mijn leven zag in vogelvlucht. / Hoe klein ik ben drong langzaam tot mij door / verbeeld je niks! Zoveel stel je niet voor.” (R. Zuiderveld). Maar hoe klein ook, met elkaar lieten de vorige generaties ons een erfenis na: ze maakten Sliedrecht tot wat het nu is.  

Die oude plaatjes, ze relativeren. Tijdens raadsvergaderingen kan flink gediscussieerd worden over wat nu het beste is voor ons dorp, wat er gedaan of juist gelaten zou moeten worden. Maar ook raadsleden zijn maar voorbijgangers. Dat wordt extra onderstreept door de naderende gemeenteraadsverkiezingen: nog een ruim halfjaar en ook de raad 2018-2022 is historie. In dat licht is het als gemeenteraad helemaal niet verkeerd om alvast over die ene vraag na te denken, niet om op de zaken vooruit te lopen maar wel om de zaken te prioriteren: en, welke erfenis laten wij straks na? Dat is meteen ook een goede vraag voor élke Sliedrechter: welke erfenis laat u na?

Joanne Ligthart

Burgerraadslid SGP-ChristenUnie