Rode Kruis vrijwiilliger Gerda van Rossum
Rode Kruis vrijwiilliger Gerda van Rossum Aart Vermeij

'Heel Hardinxveld Hartveilig'

11 september 2018 om 16:44

H'VELD-G'DAM Vrijwilligers zijn onmisbaar in de samenleving. Ook in Hardinxveld-Giessendam wordt er veel werk door hen verricht. Aart Vermeij spreekt om de week met één van deze mensen. Deze week Gerda van Rossum.

door Aart Vermeij

Hoe is uw naam, wanneer en waar bent u geboren?

Ik heet Gerda van Rossum – Visscher en ben op 16 februari 1964 in Hardinxveld-Giessendam geboren en er altijd blijven wonen.

U doet vrijwilligerswerk, bij welke stichting of club doet u dat?

Ik ben 40 jaar vrijwilliger in de PKN: evangelisatie commissie, open vrouwen morgen, uurtje zingen. Voor het welkomstcomité van de gezamenlijke kerken en breng ik een bloemetje bij mensen die verhuisd zijn binnen de gemeente en die van buiten naar Hardinxveld komen. Op verschillende scholen waar mijn kinderen opzaten heb ik eveneens mijn bijdrage geleverd, onder ander in de oudervereniging. Toen mijn kinderen de school verlieten, moest ik daar stoppen en ben ik vrijwilliger geworden bij het Rode Kruis.

Waar is het Rode Kruis te vinden?

Het Rode Kruis gebouw staat aan de Damstraat 26.

Wanneer is het Rode Kruis opgericht?

Henry Dunant, een bankier uit Genève, zag met eigen ogen het verschrikkelijk lijden van vele duizenden soldaten - die na de slag bij Italiaanse plaats Solferino in 1859 achter gebleven waren - en het tekort aan medische hulp. Hij riep vriend en vijand op hulp te bieden aan de slachtoffers, de bevolking van beide zijden deden dit. Dit motiveerde hem een boek te schrijven over de slag en het idee een neutrale hulporganisatie op te richten. In 1863 zag het Internationale Rode Kruis het levenslicht. In 1867 volgende het Nederlandse Rode Kruis en op 1 juni 1945 die van Hardinxveld Giessendam.

Wat wordt er door het Rode Kruis en in het bijzonder in Hardinxveld gedaan?

Ons doel is de grootse noodhulporganisatie van Nederland te worden. Bij alle feestelijkheden, sportevenementen e.d. die plaatsvinden worden wij als Rode Kruis aanwezig geacht. Daarbij kun je hier in Hardinxveld –Giessendam denken aan Moonlight shopping, Oud- en nieuwjaarsfeest in de Wielewaal, Wielerronde, Koningsdag en laatst ook nog bij de Speel-In met de grootste glijbaan van Nederland.

Mocht er iets gebeuren op de A15 dan is het team van Zuid-Holland-Zuid aan zet. Deze mensen moeten dan lid zijn van het noodhulpteam. Ook bij calamiteiten verder van huis kunnen we opgeroepen worden hieraan deel te nemen.

Wat is uw taak?

Ik begon als secretaresse, maar inmiddels regel ik de collecten en organiseer uitjes voor mensen met een beperking. Bovendien ben ik lid van de landelijke ledenraad namens het District Zuid-Holland-Zuid en ben opgeleid tot volwaardig hulpverlener.

Als lid van het Rode Kruis zit ik in de commissie van Stan. Deze organisatie draagt er zorg voor dat over heel Hardinxveld-Giessendam voldoende AED 's aanwezig zijn om mensen met een hartstilstand te helpen. Wordt de 112- meldkamer gealarmeerd vanwege ernstige hartproblemen, dan krijgen buurthulpverleners -waarvan er in Hardinxveld 250 zijn - die zich in de buurt van het slachtoffer bevinden via hun telefoon de nodige informatie om op de plek des onheils hulp te kunnen bieden. Het is immers belangrijk dat de patiënt dit binnen 6 minuten krijgt. De hulpverleners helpen dan tot het ambulancepersoneel is gearriveerd. Een prachtig systeem, Hardinxveld is Hartveilig.

Hoelang doet u dit al?

Vanaf 2009

Wat is er mooi aan dit werk?

In deze maand start ik met +/- 20 lessen te geven in basisvaardigheden van de hulpverlening aan groep 8 van de basisscholen in Hardinxveld, daar heb ik echt zin in. Het helpen van mensen, b.v. een kind die een gekneusde enkel oploopt tijdens de sportdagen, geeft voldoening en energie.

Wat is er moeilijk aan dit werk?

Moeilijk kan ik niet zo zeer zeggen, je bent er voor opgeleid en doet het met elkaar.

Waarom koos u juist voor dit vrijwilligers werk?

Mijn kinderen die al bij het Rode Kruis zaten, vertelden mij dat er een secretaresse nodig was. Dat ben ík toen maar gaan doen, maar ook mijn man meldde zich gelijk aan als lid.

Meestal moet er samengewerkt worden, hoe gaat dat?

We zijn net een grote familie van inmiddels 60 vrijwilligers en kijken uit naar onze vaste werkdagen op woensdag.

Hoe lang hoopt u dit werk nog te doen?
Geen idee, ik hoop dat ik nog lang in staat ben alle handelingen te verrichten om mee te mogen werken.

Heeft u betaald werk en wat bent u van professie?
Ik was secretaresse bij Scheepswerf Damen in Gorinchem.